Να κάνουμε την κατάσταση εξαιρετική ! Να σκορπίσουμε τις στάχτες του παλιού κόσμου…

Τη στιγμή αυτή τα όνειρα και οι προσδοκίες μιας ολόκληρης γενιάς για εργασία και ζωή βρίσκονται υπό διαπραγμάτευση μεταξύ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προκειμένου να είναι αυτοί που θα αποφασίσουν ποιοι έχουν δικαίωμα και λόγο σ’αυτά. Η εφαρμογή του 3ου μνημονίου παγιώνει και βαθαίνει τις αντιλαϊκές και αντεργατικές πολιτικές λιτότητας και αυταρχισμού και συντείνει στο περαιτέρω τσάκισμα των εργαζομένων και της νεολαίας. Το μαζικό λαϊκό ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του σύντομου αλλά θερμού καλοκαιριού, ειδικά στη νεολαία, αποτύπωσε και απελευθέρωσε μεγάλα δυναμικές και ρεύματα αμφισβήτησης, ρήξης  και σύγκρουσης με τις κυρίαρχες πολιτικές. Παράλληλα, η συνθηκολόγηση του καλοκαιριού και η μετατροπή του ΟΧΙ σε ΝΑΙ ανέδειξε ότι με τη λογική «ούτε ρήξη ούτε υποταγή» εντός του πλαισίου των μνημονίων και των κατευθύνσεων της Ε.Ε και χωρίς σύγκρουση με το σύστημα που βιώνει την δομική του κρίση και τους μηχανισμούς του, δε μπορεί να περιγραφεί λύση για τους εργαζομένους και τη νεολαία στο φόντο της δομικής κρίσης του συστήματος.

Ωστόσο, οι μεγάλοι κοινωνικοί αγώνες , τα κινήματα ανυπακοής, αλληλεγγύης και αντίστασης των τελευταίων χρόνων που στιγμή συμπύκνωσής τους απετέλεσε το ΟΧΙ, ορίζουν το πεδίο δυνατοτήτων των από κάτω καθώς το ρήγμα παραμένει ανοιχτό.

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ

Ωστόσο δεν είναι μόνο οι δικές μας ζωές που βρίσκονται υπό διαπραγμάτευση αυτή τη στιγμή. Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ και οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της Δύσης εντείνουν περαιτέρω την εκρηκτική κατάσταση στη Μέση Ανατολή, ορίζοντας το ασφυκτικό πλαίσιο που οδηγεί στη μαζική μετανάστευση και την προσφυγιά. Η ενεργή και αποφασιστική κίνηση των προσφύγων ήδη απ’ το περασμένο καλοκαίρι και το πλατύ και πολύμορφο κίνημα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες αναδεικνύει την ανάγκη για σύγκρουση συνολικά με την Ευρώπη φρούριο και φυλακή. Στηρίζουμε εγχειρήματα όπως αυτά της κατάληψης Νοταρά και του City Plaza. Κόντρα στη ευρωτουρκική συμφωνία της ντροπής, των κλειστών συνόρων, των απελάσεων, στα στρατόπεδα συγκέντρωση, την frontex και το ΝΑΤΟ καθώς και την ίδια την ελληνική κυβέρνηση που ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις παραπάνω πολιτικές, παραμένει επίδικο το ρεύμα έμπρακτης στήριξης και ταξικής αλληλεγγύης να πάρει μορφές πολιτικής διεκδίκησης να βαθύνει σε αντιπολεμικό στίγμα προκειμένου να συμβάλει στη διαμόρφωση ενός άλλου υποδείγματος. Καλούμαστε να ορθώσουμε αντιστάσεις για την απονομιμοποίηση και το μπλοκάρισμα της ευρωτουρκικής συμφωνίας , να αναδείξουμε έναν κόσμο που θα χωρά πολλούς κόσμους , να αξιοποιήσουμε την κοινωνική αυτοοργάνωση για τη δημιουργία μιας κοινής ζωής και μιας κοινότητας αγώνα ντόπιων και μεταναστών. Επιδιώκουμε και ο δικός μας σύλλογος να αποτελέσει κομμάτι του επιτυχημένου Συντονισμού Συλλόγων και Σωματείων για το προσφυγικό-μεταναστευτικό καθώς επίσης και την εμπλοκή όλων των μαχόμενων δυνάμεων του κινήματος στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης στο κίνημα αλληλεγγύης με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Μέσα από διαδικασίες «fast track» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ψήφισε το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που συνθλίβει τις κατακτήσεις χρόνων της νεολαίας και των εργαζομένων στην κοινωνική ασφάλιση. Το νέο αυτό νομοσχέδιο δεν έρχεται μόνο να επιβάλει την περεταίρω μείωση των συντάξεων, αλλά πολύ περισσότερο αλλάζει τους όρους ζωής και εργασίας της νέας γενιάς. Παγιώνει και εντείνει ένα μέλλον ελαστικής επισφαλούς μαύρης εργασίας και ανεργίας που εν τέλει οδηγεί πολλούς από μας στη μετανάστευση.

Ειδικά στον δικό μας κλάδο με το νέο νομοσχέδιο, η πλειοψηφία των νέων δικηγόρων που ήδη αντιμετωπίζει συνθήκες εργασίας που θυμίζουν προηγούμενους αιώνες, πετιέται στην ουσία έξω από το επάγγελμα. Είναι εμφανές ωστόσο ότι παρά τον πολύμηνο αγώνα της αποχής, οι ηγεσίες των δικηγορικών συλλόγων δεν έχουν καμία διάθεση να πάνε τον αγώνα ένα βήμα παραπέρα εξυπηρετώντας κατά βάση τα συμφέροντα μιας μειοψηφίας μεγαλοδικηγόρων. Καθίστανται πλέον παραπάνω από επιτακτική η ανάγκη για αυτοτελή έκφραση των συμφερόντων των (de facto) μισθωτών δικηγόρων που τείνουν να αποτελέσουν τον κανόνα στον κλάδο με αναγνώριση της ύπαρξης σχέσης εξαρτημένης εργασίας για να κατοχυρωθούν τα θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα όπως αφορολόγητο, βασικός μισθός και η δημιουργία Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων για την μάχιμη υπεράσπιση και διεύρυνσή τους απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία

Παρά τις έντονες κινηματικές αντιδράσεις με απεργιακούς αγώνες και τα αγροτικά μπλόκα του πρώτου διαστήματος, το σχέδιο αποκλιμάκωσης των υποταγμένων συνδικαλιστικών γραφειοκρατιών ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και η στάση αναδίπλωσης και η αποκλιμάκωσης του ΠΑΜΕ έστρωσαν το δρόμο στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να ψηφίσει το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο.

Όμως τίποτα δεν έχει τελειώσει! Η γενιά μας θα βγει στο προσκήνιο όπως συμβαίνει στη Γαλλία γιατί όπως αυτοί έτσι και εμείς δε χωράμε στον κόσμο που μας ετοιμάζουν. Για να πιάσουμε το νήμα των αγώνων «των από κάτω» που αντιστέκονται από τώρα και με στόχο να δημιουργήσουμε ένα μέλλον στο μπόι των ονείρων μας, οικοδομούμε ένα άλλο σχέδιο μαχητικό και ανατρεπτικό στο εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Στο επίπεδο του πανεπιστημίου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έρχεται να συνεχίσει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση του νόμου Διαμαντόπουλου-Αρβανιτόπουλου, εντείνοντας την εφαρμογή του.  Παράλληλα, διεξάγει το ψευδεπίγραφο και προδιαγεγραμμένο εθνικό διάλογο( ή καλύτερα εθνικό μονόλογο) με σκοπό να εντείνει και να επικυρώσει κατευθύνσεις που χρόνια προσπαθούν να μας επιβάλουν. Μια κατεύθυνση που θέλει την εναρμόνιση του πανεπιστημίου και των φοιτητών μελλοντικών εργαζόμενων σ΄ένα πλαίσιο ελαστικής/μάυρης εργασίας-ανεργίας αλλά και την υποταγή στις ανάγκες της αγοράς προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση του συστήματος.

Η κατεύθυνση αυτή φέρει ένα οριζόντιο καθεστώς υποχρηματοδότησης που οδηγεί σε εισβολή ιδιωτικών εργολαβιών αλλά και αλλαγές στα προγράμματα σπουδών και αποστοίχιση επαγγελματικών δικαιωμάτων από τα πτυχία. Επιπλέον μεταφέρεται το κόστος σπουδών στις πλάτες των φοιτητών , μπαίνουν λουκέτα σε σχολές. Τέλος αναβαθμίζεται ο ρόλος της έρευνας και της όσμωσης του πανεπιστημίου με τις επιχειρήσεις.

Το Δ.ΠΘ δεν εξαιρείται από την επίθεση που εξελίσσεται. Η υποχρηματοδότηση της τάξεως του 80% του  δίνει χώρο για «επενδύσεις» από επενδύσεις σε ζωτικές λειτουργίες του ιδρύματος ενώ καθίσταται αδύνατη η κάλυψη των αυξημένων αναγκών των φοιτητών  σε σίτιση –στέγαση μεταφορά. Αναφορικά στο τμήμα τα δίδακτρα στο μεταπτυχιακό του Ευρωπαϊκού ανοίγουν την κερκόπορτα για δίδακτρα και στα προπτυχιακά με προσθέτοντας αβάσταχτα οικονομικά βάρη σε πλατιά μερίδα του αμφιθεάτρου.

Η απάντηση μας

Απέναντι σε όλα αυτά δεν μένουμε αδρανείς. Με όπλο τον φοιτητικό μας σύλλογο συγκροτούμε  ένα μαχητικό φοιτητικό κίνημα ενάντια σε κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ ικανό να ανατρέψει αντιλαϊκές και αντιεκπαιδευτικές πολιτικές και να διεκδικήσει μια θετική προοπτική για μόρφωση – δουλειά –  κοινωνική ασφάλιση για την γενιά μας. Αυτό για εμάς περνάει μέσα από την ανασυγκρότηση και του δικού μας συλλόγου που εδώ και έναν χρόνο βρίσκεται σε αδράνεια, καθώς δεν έχει υπάρξει απόφαση γενικής συνέλευσης. Υπ’ αυτό το πρίσμα πρώτη προτεραιότητα για εμάς είναι η αναζωπύρωση των συλλογικών μας διαδικασιών σε μια κατεύθυνση όπου καθένας και καθεμία από εμάς θα είναι ουσιαστικό κομμάτι των αγωνιστικών αποφάσεων του φοιτητικού συλλόγου.

Φοιτητικές εκλογές

Σε τελική ανάλυση ο φοιτητικό σύλλογος είναι υπόθεση όλων μας ! Από τις γενικές συνελεύσεις μέχρι τις φοιτητικές εκλογές η οργάνωση του φοιτητικού κινήματος δεν μπορεί και δεν πρέπει να αφήνεται στα χέρια λίγων. Στην βάση αυτής της παραδοχής εμείς αντιμετωπίζουμε τις φοιτητικές εκλογές όχι ως ένα πανηγύρι των παρατάξεων, αλλά ως σφυγμομέτρηση της πολιτικής θέσης της νεολαίας κάθε χρόνο. Αποτυπώνει το αν η νεολαία βρίσκεται σε θέσεις μάχης ή αν ενισχύονται οι τάσεις υποταγής στα κυρίαρχα σχέδια. Η αποχή είτε εκφράζει την αδιαφορία και την ιδιώτευση, είτε εκφράζει την αδυναμία των συλλόγων να εγκολπώσουν αγωνιστικό δυναμικό αντικειμενικά καταλήγει να συμβάλει στην αποσυγκρότηση των συλλόγων και στην ενίσχυση των καθεστωτικών δυνάμεων.

Αντίθετα στις φοιτητικές εκλογές αντιπαρατίθενται συνολικές πολιτικές λογικές για το φοιτητικό κίνημα και είναι η στοίχημα για εμάς η αποχή να μετασχηματιστεί μέσα και από την συμμετοχή σε αυτές σε μήνυμα αγώνα.

Η ΔΑΠ που αποτελεί πόλο συσπείρωσης και ακροδεξιών στοιχείων ως εκφραστής της κυρίαρχης πολιτικής, συνδέοντας τις ανάγκες της αγοράς με το πρόγραμμά της,  "παιδεία 2020", και ενισχύοντας την συνδιαλλαγή με τους καθηγητές αλλά και υπνομεύοντας και μπλοκάροντας κάθε φοιτητική διεκδίκηση στο πανεπιστήμιο σέρνει την γενιά μας ανάμεσα στην υποταγή στα κυβερνητικά σχέδια που διαλύουν τις ζωές μας

Η παράταξη της ΑΝΟΚ παρά τον μανδύα του «ανεξάρτητου» και του «ακομμάτιστου» είναι εν τέλει βαθύτατα εξαρτημένη από την κυρίαρχη πολιτική. Κορυφαία στελέχη της έχουν ανοιχτά σχέσεις με το ΠΑΣΟΚ, ενώ το όραμα της περί «ευρωπαϊκού πανεπιστημίου» όπου έχει εφαρμοστεί έχει οδηγήσει σε πανεπιστήμια για λίγους και εκλεκτούς, με δίδακτρα, εντατικοποιημένα, με το σύνολο της λειτουργίας τους ν’ ανταποκρίνεται αποκλειστικά στις ανάγκες της αγοράς

Οι δυνάμεις της ΠΚΣ/ΚΝΕ/ΜΑΣ δεν πιστεύουν στην δυνατότητα να πετυχαίνουμε νίκες στο σήμερα και γι' αυτό έχουν στάση απομονωτισμού, περιχαράκωσης και επιλέγουν τους αγώνες χαμηλής έντασης που θα καρπωθούν σε μια ψήφο στις φοιτητικές εκλογές καταλήγοντας έτσι να υπονομεύουν την δυνατότητα ανάπτυξης κοινωνικών αγώνων και την κοινή δράση μαχόμενων δυνάμεων για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής

Το BLOCO από την άλλη φιλοδοξεί να αποτελέσει την νέα κυβερνητική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στα πανεπιστήμια , φορέα σταθερότητας και συνδιαλλαγής μέσα στις σχολές.

ΣΤΙΣ 18  ΜAH ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΜΗΝΥΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ !

Παλεύουμε με την αντικαπιταλιστική, ριζοσπαστική μετωπική αριστερά !

Γιατί η νεολαία δεν συναινεί δεν σιωπά δεν υποτάσσεται. Επιλέγει τον δρόμο της ρήξης και της ανατροπής γιατί ξέρουμε πως μόνο με μαζικούς ανυποχώρητους αγώνες μπορούμε να κερδίσουμε.

Γιατί δεν δεσμευόμαστε από τα όρια και τις επιλογές της κυρίαρχης πολιτικής, ούτε διαπραγματευόμαστε την υποταγή του φοιτητικού κινήματος. Παλεύουμε μέσα από και για ένα φοιτητικό κίνημα, συμπορευόμενο με το εργατικό - λαϊκό κίνημα για την απελευθέρωση από τα δεσμά ΕΕ - χρέους - μνημονίων και για την ανατροπή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Ως ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ ΕΑΑΚ και ΑΡΑΣ ΑΡΕΝ βροντοφωνάξαμε ''ΩΣ ΕΔΩ'' μέσα από την κοινή δράση στο κίνημα και τα καυτά μέτωπα της προηγούμενης περιόδου μέσα και έξω απ'το πανεπιστήμιο. Βρεθήκαμε ώμο με ώμο στις μάχες του εργατικού-λαϊκού κινήματος-ανεξάρτητα από τη ξεπουλημένη γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-παλαιό και νέο κυβερνητικό-εργοδοτικό συνδικαλισμό, στο αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό μέτωπό της έμπρακτης ταξικής αλληλεγγύης σε πρόσφυγες-μετανάστες, σε αγώνες για να σπάσει η εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς της νεολαίας στην πόλη.

Συντονίζουμε τις δυνάμεις για Γενικές Συνελεύσεις στα χέρια των φοιτητών και αναζωογονημένο Φοιτητικό Σύλλογο που θα μπορεί να υπερασπίζεται μέχρι κεραίας τις ζωτικές ανάγκες των φοιτητών και να αναμετράται με τα πραγματικά ερωτήματα του αμφιθεάτρου για ζωή και σπουδές με αξιοπρέπεια.

Η ενότητα για μας αποκτά πραγματικό περιεχόμενο όταν δεν αποτελεί συγκόλληση δυνάμεων και πρόσθεση αριθμών. Η ενότητα λαμβάνει σάρκα και οστά στις ζωντανές διεργασίες και τις πραγματικές μάχες των συλλόγων, έχει το βλέμμα στραμμένο στο μαχόμενο αντισυνδιαχειριστικό πολιτικό φοιτητικό κίνημα της επόμενης μέρας που'ρχεται να σπάσει το δόγμα ''TINA''. Ενδυναμώνει και πολλαπλασιάζει το ρεύμα της άλλης Αριστεράς που παραμένει μετωπική και ασυμβίβαστη, ριζοσπαστική και αντικαπιταλιστική δίνοντας μια νέα αυτοπεποίθηση σε λαό και νεολαία για την ανατροπή όλων αυτών που διαλύουν τις ζωές μας, για την κοινωνία και το πανεπιστήμιο στο μπόι των ονείρων μας !

ΣΤΙΣ 18 ΜΑΗ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ/ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ :

ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ - ΕΑΑΚ 

& ΑΡΑΣ - ΑΡΕΝ

Γιατί η φετινή εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση να πάρει αποφασιστικό χαρακτήρα

Την Τετάρτη 18 Μαϊου διεξάγονται οι φετινές φοιτητικές εκλογές. Σε ένα πολιτικό πλαίσιο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ λίγο μετά την ψήφιση του ασφαλιστικού συμφωνεί με την ΕΕ νέα μέτρα είναι πιο σημαντικό από ποτέ να εκφραστεί και σε αυτή την μάχη το ρεύμα εκείνης της αριστεράς που δεν υποτάχθηκε, μιας αριστεράς μετωπικής, ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής στις σχολές πανελλαδικά και συγκεκριμένα στον Σύλλογο Φοιτητών Νομικής Κομοτηνής. Μιας αριστεράς που θα βάζει πλάτη στους αγώνες και θα συμβάλει στην ανάπτυξη ενός μαχόμενου φοιτητικού κινήματος.

Ωστόσο είναι προβληματικός ο τρόπος που διεξάγεται διαχρονικά αυτή η κουβέντα στον σύλλογο μας. Όσο ο εθνικός διάλογος του Φίλη ετοιμάζει την ολοκλήρωση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης σε όλα τα επίπεδα από την διάσπαση πτυχίων και την εντατικοποίηση των σπουδών μέχρι την αλλαγή του μοντέλου χρηματοδότησης και την ένταση της συμμετοχής του επιχειρηματικού παράγοντα, όσο θα συνεχίζεται η δραματική κατάσταση που βιώνουν πρόσφυγες και μετανάστες υπάρχει ο κίνδυνος ο σύλλογος μας αφοσιωμένος αποκλειστικά στην εκλογική συζήτηση να αφήσει αναπάντητα όλα αυτά τα ερωτήματα και να παραμείνει σε αδράνεια (και ελέω εξεταστικής) μέχρι τον Οκτώβριο !

Για μας η πολιτική στον σύλλογο δεν πρέπει να έχει ως επίκεντρό της την εξαργύρωση της δράσης του καθενός για την ανάδειξη πεφωτισμένων εκπροσώπων που θα διαπραγματεύονται και θα συνδιαλέγονται με τα όργανα της σχολής. Οφείλει να είναι εκείνο το πεδίο όπου θα βρίσκει έκφραση το κομμάτι αυτό του αμφιθεάτρου το οποίο έχει συμφέρον ο σύλλογος να είναι όπλο στα χέρια μας ενάντια σε όσους διαλύουν τις ζωές μας, σε όσους μας ετοιμάζουν ένα μέλλον ανάμεσα στην ανεργία, την επισφάλεια και τα 300 ευρώ. Εκείνο το εργαστήρι πολιτικοποίησης και ανάπτυξης των πιο ελπιδοφόρων τάσεων που θα αμφισβητούν συνολικά την σημερινή τάξη πραγμάτων.

Σε αυτή την κατεύθυνση για να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα ως Παρανομία - ΕΑΑΚ προτείνουμε η καθιερωμένη και ανούσια εκλογοαπολογιστική συνέλευση, να πάρει αποφασιστικό χαρακτήρα. Επείγει να παρθεί αγωνιστική απόφαση ταξικής αλληλεγγύης και υλικής συνδρομής στους πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται σε άθλιες συνθήκες στην περιοχή της Καβάλας για να γίνουμε και μεις κομμάτι του ευρύτερου πανελλαδικού κινήματος που παλεύει μαζί με προσφύγες και μετανάστες για ανοιχτά σύνορα, ασφαλή διέλευση και ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης σε ανοιχτά κέντρα φιλοξενίας αλλά και ενάντια στις πολεμικές επεμβάσεις που διαλύουν τις χώρες τους και τις ρατσιστικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης που στέλνουν καθημερινά ανθρώπους στον πάτο του Αιγαίου.

ΑΝΟΚισμός: ανώτατο στάδιο του καριερισμού

Στο διάστημα που μεσολάβησε από την τελευταία Γενική Συνέλευση έχει ενταθεί στον δημόσιο διάλογο του συλλόγου μας μια αντιπαράθεση για στρατηγικά ζητήματα που διαχρονικά απασχολούσαν το φοιτητικό κίνημα. Αφενός ποιο είναι εκείνο το πανεπιστήμιο το οποίο μπορεί με επάρκεια να καλύψει τις ανάγκες της νεολαίας και της κοινωνίας και αφετέρου ποια είναι εκείνα τα μέσα με τα οποία το φοιτητικό κίνημα μπορεί να το πετύχει. Η ΑΝΟΚ όπως και η ΔΑΠ μέσα από τις τοποθετήσεις τις πήρε αρκετά ξεκάθαρη θέση πάνω στο ζήτημα. Το ελληνικό πανεπιστήμιο θα πρέπει να μιμηθεί τα αντίστοιχα των «αναπτυγμένων» χωρών της ΕΕ και να «εξευρωπαϊστεί». Σε αυτό το ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο δεν χωράνε ιδεολογίες αλλά μόνο ο «ακαδημαϊσμός» (βλ τοποθέτηση ότι έχουμε αριστερούς, δεξιούς, κόσμο του ΝΑΙ και του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα) και ως εκ τούτου οι σύλλογοι πρέπει να κάνουν δημιουργικές προτάσεις, να εκλέγουν πεφωτισμένους εκπροσώπους  που θα διαπραγματεύονται και να εγκαταλείψουν πρακτικές επιβολής (ερώτηση στελέχους ΑΝΟΚ στην ΓΣ προς την Παρανομία – ΕΑΑΚ).

Τι είναι εν τέλει όμως αυτό το πολυπόθητο «ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο» ;

Η εμπειρία των άλλων χωρών έδειξε πως το όνειρο της ΑΝΟΚ εν τέλει έγινε ο εφιάλτης για την μεγάλη πλειοψηφία της νεολαίας των ευρωπαϊκών χωρών και των ΗΠΑ η οποία ειδικά εν μέσω κρίσης δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στην επιβολή διδάκτρων και στην ανυπαρξία μέριμνας.  Συγκροτήθηκε με αυτό τον τρόπο ένα πανεπιστήμιο για λίγους και εκλεκτούς, εκείνο το κέντρο που θα αναλάβει την προετοιμασία της αυριανής επιστημονικής, οικονομικής, νομικής και πολιτικής ελίτ αφενός και την εξαγωγή ενός σαφώς μικρότερου σε σχέση με παλιότερα ποσοστού ακραία εξειδικευμένων και ημιμαθών εργαζομένων. Ένα πανεπιστήμιο απόλυτα προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις και τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, στείρα ακαδημαϊκό (αλλά και με αρκετή «ιδιωτική πρωτοβουλία» να παρεμβαίνει στο εσωτερικό του), που  μετατρέπει τη γνώση σε εμπόρευμα και μαθαίνει τους φοιτητές να σκέφτονται επιχειρηματικά και ανταγωνιστικά, που θα δίνει πτυχία με αποστοιχισμένα επαγγελματικά δικαιώματα και αποδεσμευμένα από την εργασιακή προοπτική, που εν τέλει θα λειτουργεί ως ένα βιομηχανικό κέντρο παραγωγής λειτουργικής και ακίνδυνης γνώσης. Σε αυτά τα πλαίσια ο αυταρχισμός και η εντατικοποίηση είναι οι καλύτεροι εγγυητές του να μην χαλάσει αυτό το καλοκουρδισμένο ρολόι.

Οι συνάδελφοι όμως της ΑΝΟΚ γοητεύονται ιδιαιτέρως και από τα νεοφιλελεύθερα αξιακά πρότυπα...

Καριερισμός και ατομικίστικη αντίληψη

Στην τελευταία εκδήλωσή που πραγματοποίησαν, παρουσιάζουν ως ένα από τα αδιαμφισβήτητα επαγγελματικά προσόντα του ομιλητή το γεγονός πως «έχει διατελέσει συνήγορος υπεράσπισης σε υποθέσεις μείζονος σημασίας όπως εκείνη της Χρυσής Αυγής». Υπεραμύνθηκαν δε σθεναρά της επιλογής να χτίζει κάποιος την καριέρα του υπερασπιζόμενος μέλος (και μάλιστα ενεργό) μιας φασιστικής και εγκληματικής συμμορίας με αποδεδειγμένα αυστηρή και κάθετη δομή, με την οποία ο εν λόγω φασίστας ψυχίατρος έχει μακρόχρονη σχέση και του οποίου την «επιστημονική» σφραγίδα φέρουν τα όπλα και οι ψυχιατρικές απαλλακτικές γνωμοδοτήσες των γνωστών μισανθρώπων της Χρυσής Αυγής.

Δε θα μπούμε στον κόπο να κρίνουμε τον εν λόγω καριερίστα δικηγόρο, αλλά θα αναδείξουμε με σαφήνεια (και εκεί ακριβώς στόχευε και η παρέμβαση φοιτητών και συλλογικοτήτων στην εκδήλωση με τον συγκεκριμένο ομιλητή) την ξεκάθαρη πολιτική τοποθέτηση της ΑΝΟΚ κάτω από το νομικίστικο πέπλο. Και αυτή είναι πως οι συνάδελφοι της ΑΝΟΚ αντιλαμβάνονται τη δικηγορία ως μια αρένα επιβίωσης του πιο πρόθυμου, του πιο πρόθυμου να ανέλθει προσωπικά πατώντας επί πτωμάτων, να επιβιώσει εις βάρος του άλλου με μια κτηνωδώς ατομικίστικη αντίληψη της ζωής, να ανεβάσει τις «μετοχές» του στην αγορά εργασίας έρποντας και κλείνοντας τα μάτια στην κοινωνική αδικία.

Την ίδια τάση του επιβιωτισμού εκφράζουν όπως και το περίφημο ευρωπαϊκό νεοφιλελεύθερο πανεπιστήμιο που ευαγγελίζονται (όπου οι φοιτητές και οι απόφοιτοι καταρτίζονται και επανακαταρτίζονται-χωρίς συλλογικά κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα-χωρίς εργασιακή προοπτική), οι πορείες του «Μένουμε Ευρώπη»  που συνήθιζαν να συχνάζουν το καλοκαίρι του δημοψηφίσματος μαζί με τα στελέχη της ΔΑΠ και η ίδια η Ε.Ε. της οποίας τον νομικό πολιτισμό θαυμάζουν που κλείνει συμφωνίες μνημεία ρατσισμού με την κυβέρνηση του Τσίπρα και του μακελάρη Ερντογάν, που υψώνει τείχη και ευρωπαϊκά απαρτχάιντ στα εδάφη της, που προχωράει σε πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας και στηρίζει την ανοιχτά φασιστική κυβέρνηση του Κιέβου.

Και το κερασάκι στην τούρτα :

Όλο αυτό το πολιτικό – αξιακό εποικοδόμημα δεν θα σεβόταν τον εαυτό του αν δεν έμπαινε στην αγαπημένη πρακτική κάθε αστικής συνδικαλιστικής δύναμης. Συναλλαγή και (αμοιβαία επωφελείς φανταζόμαστε) δοσοληψίες με το ντόπιο κεφάλαιο.

Είναι δύσκολο να μην σχολιάσει κάποιος την χορηγία της εκδήλωσης του Σαββάτου που διοργανώνει η ΑΝΟΚ. Και μάλιστα με μία από τις περίφημες εργασιακές γαλέρες της εστίασης στην Κομοτηνή με συνεχείς καταγγελίες για παρακρατήσεις πουρμπουάρ και μεροκαμάτων και τρομοκρατία σε βάρος των εργαζομένων. Να υποθέσουμε πως το know-how το άντλησε η ΑΝΟΚ από τις γνωστές δοσοληψίες της ΔΑΠ με επιχειρήσεις και την τοπική μαφία της πόλης ;

Προσωπική πολιτική

Τέλος να μην ξεχνάμε και τον τελικό προορισμό του καθενός «άριστου» που μπαίνει εν τέλει στον στίβο της αστικής πολιτικής. Είναι γνωστά τα σουαρέ της ΑΝΟΚ με τη κοσμήτορα και η αντίληψή της πως μέσα από τον ατομικό δρόμο και μια χούφτα πεφωτισμένων φοιτητών που θα συνδιαλέγονται με το καθηγητικό σώμα και μεγαλοδικηγόρους (συμπληρώνοντας παράλληλα και το προσωπικό βιογραφικό τους) μπορούν να λυθούν τα προβλήματα των φοιτητών.

Οι τοίχοι της σχολής όμως που δεν είναι ακόμη όλοι όμορφοι και γκρι και η μετάφραση του site της σχολής στα γερμανικά μάλλον δε συγκαταλέγονται στα προβλήματα των φοιτητών, αλλά στην επικοινωνιακή ατζέντα της ΑΝΟΚ. Θεωρούμε πως μάλλον απασχολούν περισσότερο τους φοιτητές το αντιασφαλιστικό έκτρωμα που πετάει εκτός επαγγέλματος χιλιάδες δικηγόρους, οι εργασιακές συνθήκες ζούγκλας που επικρατούν και η περίφημη οδηγία Μπολκενστάιν  περί απελευθέρωσης του επαγγέλματος, η νέα αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση υπό τις επιταγές της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ και φυσικά η έμπρακτη αλληλεγγύη από τα κάτω απένατι στους πρόσφυγες που εκτοπίζει η ιμπεριαλιστική πολεμική μηχανή και φυλακίζει η «πολιτισμένη» Ε.Ε. Αλλά αυτά δεν είναι ζητήματα ακαδημαϊκά και δεν απασχολούν την ΑΝΟΚ λογικά.

Για να ξεκαθαρίζουμε λοιπόν, αυτή η σάπια αντίληψη της ατομικής επιβίωσης και του καριερισμού προκαλεί δυσωδία. Αυτή τη δυσωδία συγκεκριμένα που προσπαθεί να κρύψει ο  χρεωκοπημένος νεοφιλελεύθερος παλαιοκομματισμός με το ωραίο και φανταχτερό περιτύλιγμα του «νέου» και «ανεξάρτητου».

Δε θέλουμε «πετυχημένους» δικηγόρους που θα χτίζουν καριέρα υπερασπιζόμενοι ναζήδες, ούτε «άριστους» νομικούς εκπροσώπους τραπεζών που θα παίρνουν το σπίτι της γιαγιάς. Θέλουμε δικηγόρους αγωνιστές, δίπλα σε απολυμένους εργαζόμενους και διωκόμενους φοιτητές, δίπλα σε πρόσφυγες και μετανάστες, δίπλα σε όσους χάνουν τα σπίτια στους πλειστηριασμούς από τα κοράκια των τραπεζών, δίπλα σε όσους διώκονται από το κράτος και έρχονται αντιμέτωποι με την καταστολή του. Θέλουμε δικηγόρους που στέκονται απέναντι στις ηγεσίες των μεγάλων Δικηγορικών Συλλόγων και του συνδικαλισμού της «εξαίρεσης» και μάχονται για τις ανάγκες και τα αιτήματα της μεγάλης μάζας των μαχόμενων δικηγόρων, γιατί εργοδότες και εργαζόμενοι δεν έχουμε τα ίδια συμφέροντα. Θέλουμε εν τέλει δικηγόρους μαζί μας στον αγώνα για την απελευθέρωση της κοινωνίας από το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα.

Κάλεσμα για συγκρότηση Ενωτικής Πρωτοβουλίας στη Νομική για την αγωνιστική ανασυγκρότηση του Φοιτητικού Συλλόγου

      Παλεύουμε για ένα πανεπιστήμιο στο μπόι των ονείρων μας ●  Αγωνιζόμαστε για μόρφωση-δουλειά-ελευθερίες

Τετάρτη 30/3, 17:00, Αμφιθέατρο 11, Νέα Νομική

 

Η κατάσταση που διανύουμε σήμερα σφραγίζεται από την προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να εφαρμόσει το τρίτο μνημόνιο που συμφωνήθηκε τον Αύγουστο. Σε συνέχεια των μνημονιακών πολιτικών που εφάρμοσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και το τρίτο μνημόνιο βάλλει ενάντια σε δικαιώματα και λαϊκές κατακτήσεις ετών.

Πίσω θάνατος, μπροστά φράχτες 

Μέσα σ’αυτά ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει στην Ανατολή, μετά από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις Ε.Ε και ΝΑΤΟ, κλιμακώνεται, με αποτέλεσμα χιλιάδες κατατρεγμένοι άνθρωποι να αναγκαστούν να βάλουν σε κίνδυνο την ζωή τους για να φτάσουν στην Ευρώπη, αναζητώντας καταφύγιο από τις βόμβες. Τη στιγμή που χιλιάδες κόσμου δείχνουν ανθρώπινο πρόσωπο και αίσθημα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, η Ε.Ε απαντά με κλείσιμο των συνόρων της, με απελάσεις, με εκφράσεις τύπου “let them drown” και με ένα γενικότερο ρατσιστικό παραλήρημα απέναντι στον ανθρώπινο πόνο, που έχει ως συνέπεια να έχει μετατραπεί το Αιγαίο σε έναν απέραντο τάφο! Παράλληλα, και η ελληνική κυβέρνηση, όσο και  να θέλει να το παίξει «ουμανιστική», ακολουθεί πιστά τις ξενοφοβικές πολιτικές της Ε.Ε. κλείνοντας συμφωνία με το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, ετοιμάζοντας κλειστά κέντρα κράτησης μεταναστών (σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης), αφήνοντας γυναικόπαιδα στο έλεος των εκμεταλλευτών, των φασιστοειδών της Χρυσής Αυγής και του κάθε λογής υπανθρώπου που τους χρεώνει υπέρογκα ποσά για ένα ποτήρι νερό!

Κυβέρνηση - Κράτος - ΕΕ - Κεφάλαιο κλιμακώνουν την επίθεση

Παράλληλα στο κεντρικό σκηνικό η μάχη το επόμενο διάστημα επικεντρώνεται  γύρω από το ζήτημα των πλειστηριασμών και το ασφαλιστικό.

Η θεσμοθέτηση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας ήρθε με τον νέο κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, πάγιο αίτημα των τραπεζών (στην συγγραφή του οποίου μάλιστα συμμετείχαν και εκλεκτοί καθηγητές της σχολής μας).

Το νέο ασφαλιστικό έρχεται να διαλύσει και τα τελευταία ψήγματα κοινωνικής ασφάλισης που είχαν απομείνει και να ανοίξει τον δρόμο στην ιδιωτική ασφάλιση για όσους προφανώς έχουν την δυνατότητα. Το πρώτο κύμα αντιδράσεων και τις μαζικές απεργίες διαδέχτηκε η υπονομευτική στάση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που εξαγγέλλει αγώνες χαμηλής έντασης και χαμηλών προσδοκιών κυρίως «για να βγει η υποχρέωση» όταν έρθει προς ψήφιση το νομοσχέδιο στο απροσδιόριστο μέλλον κόντρα στις διαθέσεις του κόσμου της εργασίας να μπλοκαριστεί εδώ και τώρα η κατάθεση αυτού τους εκτρώματος. 

Ειδικότερα στον κλάδο μας με το νέο ασφαλιστικό στην πράξη «ποινικοποιείται» η παραμονή στο επάγγελμα για την πλειονότητα, καθώς καλούμαστε να καταβάλουμε εξοντωτικές εισφορές ακόμα και με εισόδημα 0 ευρώ περίπου 2.500 ευρώ τον χρόνο.Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει ιδανική την προηγούμενη κατάσταση. Ο κανόνας για τους νέους δικηγόρους θέλει εδώ και χρόνια να εργάζονται ολημερίς με εξοντωτικά ωράρια σε μεγάλα δικηγορικά γραφεία παίρνοντας μισθούς πείνας. Και αυτό αφού έχουν κάνει 18 μήνες άσκηση με χαρτζιλίκι στην καλύτερη, τζάμπα στην χειρότερη.

Η κατάσταση στο πανεπιστήμιο

Στo πλαίσιο του τρίτου μνημονίου η κυβέρνηση έχει αναλάβει την δέσμευση να συνεχίσει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση. Συγκεκριμένα απ’όσα γνωρίζουμε μέχρι τώρα στο νέο νόμο πλαίσιο που’ναι στα σκαριά πρέπει να εφαρμοστεί «αξιοποιηθεί» κατά την κυβέρνηση- η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ που περιλαμβάνει διάσπαση-απαξίωση των πτυχίων, μεταφορά του κόστους φοίτησης στους φοιτητές, συγχωνεύσεις σχολών, δίδακτρα. Μέτρα που είναι ήδη  πραγματικότητα στα «ευρωπαϊκά πανεπιστήμια» που ονειρεύονται διάφοροι. 

 Όλες αυτές οι αλλαγές που προωθούνται με όχημα την υποχρηματοδότηση  έρχονται να διαμορφώσουν ένα πανεπιστήμιο το οποίο σε καμία περίπτωση δεν χωράει την μεγάλη πλειοψηφία από εμάς και δεν καλύπτει τις ανάγκες μας αλλά αυτές της αγοράς. Αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης η πρωτόγνωρα διαλυτική κατάσταση που αντιμετωπίζουμε στις σχολές.

Η κατάσταση στην σχολή μας και το σύλλογο

Η σχολή μας δεν έχει μείνει ανεπηρέαστη απ’ όλα αυτά. Από την μία η εμπέδωση όλων των πτυχών του νέου πανεπιστημίου(δίδακτρα για παράδειγμα ήδη έκαναν φέτος την εμφάνιση τους σε μεταπτυχιακό)  και από την άλλη η πλήρης ανυπαρξία εργασιακής προοπτικής έχει οδηγήσει μεγάλα τμήματα του αμφιθεάτρου σε αποστροφή για τις συλλογικές διαδικασίες και στην αγωνιώδη αναζήτηση του ατομικού δρόμου για να τα βγάλουν πέρα. . Όλο αυτό είναι εμφανές ακόμα και από τα πιο μικρά έτη καθώς η πίεση της οικονομικής κρίσης μας αναγκάζει σε μια συνεχή πίεση να τελειώσουμε στα 4 χρόνια, να μαζέψουμε όσο περισσότερα ‘’προσόντα’’, να μην ασχολούμαστε με τίποτα άλλο, άρα ούτε και με τις δράσεις του συλλόγου μας.  Αυτό επιτείνεται από το γεγονός ότι μεγάλο κομμάτι συναδέλφων μας είναι υποχρεωμένο να εργάζεται για να μπορέσει να ολοκληρώσει τις σπουδές του.  Επιπλέον το καθεστώς εντατικοποίησης είναι παραπάνω από προφανές, προγράμματα με 12ωρα στην σχολή, μαζικά κοψίματα καθηγητικά καπρίτσια κ.ο.κ.

Ως ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ-ΕΑΑΚ εκτιμούμε ότι η εδραίωση του δόγματος «δεν υπάρχει εναλλακτική» ή ΤΙΝΑ, ο «καθείς στο καβούκι του» μπας και τη βγάλει καθαρή και «δε βαριέσαι,αδερφέ,κάπου θα τη βολέψουμε» έρχεται να σημάνει δύσκολες μέρες για το Σύλλογο όπως τον ξέραμε μέχρι πρότινος. Έρχεται να σημάνει πλήρη απονέκρωση των αγωνιστικών διεκδικήσεων ,της συλλογικής ψηλάφησης από τα κάτω των ζητημάτων που θ’ ανακύπτουν στο εσωτερικό του και των μαζικών αποφασιστικών απαντήσεων σ’ αυτά. Με άμεση συνέπεια φράσεις όπως αξιοπρεπείς όροι φοίτησης αλλά και μετέπειτα εργασίας να φαντάζουν άπιαστο όνειρο.

Ακριβώς για να αποφύγουμε αυτή την κατάσταση, ενός μαύρου συλλόγου όπου οι δημοκρατικές, συλλογικές διαδικασίες και η μαχητική υπεράσπιση των αναγκών μας θα αποτελούν απλώς μια ανάμνηση παίρνουμε την πρωτοβουλία να ανοίξουμε τον διάλογο μέσα στην σχολή για το πως μπορούμε να αντιπαλέψουμε το σκηνικό που τείνει να εδραιωθεί. Γι αυτό τον λόγο κάνουμε κάλεσμα προς όλες τις αγωνιστικές δυνάμεις και σε κάθε ανένταχτο φοιτητή για την δημιουργία μιας Ενωτικής Πρωτοβουλίας στην Νομική, μιας Ενωτικής Πρωτοβουλίας που θα συστρατεύει κάθε φοιτήτρια και κάθε φοιτητή που δεν δέχεται να ζήσει μία ζωή χαμηλών προσδοκιών ανάμεσα στην ανελαστική εργασία, στην ανεργία και στην μετανάστευση. Μιας Ενωτικής Πρωτοβουλίας που θα έχει ως στόχο την επανεκκίνηση και την αναζωογόνηση των δημοκρατικών διαδικασιών αποτελώντας ένα αγωνιστικό μπλοκ ικανό να αντιπαρατίθεται σε κάθε επιχειρούμενη αντιεκπαιδευτική αναδιάρθρωση στο εσωτερικό του ιδρύματος.

Καλούμε αγωνιστικές συλλογικότητες και ανένταχτους φοιτητές να ενώσουμε από τα κάτω τις δυνάμεις για την ανασυγκρότηση του συλλόγου μέσα από την ίδια του τη δράση. Η ενότητα-μια χιλιοειπωμένη λέξη- για μας αποτελεί κενό γράμμα όταν είναι απλώς ένα ευχολόγιο πάνω σε απροσδιόριστες θεωρητικές αρχές ή χειρότερα όταν είναι μια διακήρυξη σε κλειστά γραφεία.

Η ενότητα έχει στέρεα θεμέλια όταν στηρίζεται στην ίδια την κίνηση των μαζών στο σύλλογο συνέχοντας το μπλοκ αγώνα όλων των σκιρτημάτων που εν τέλει δρουν ως ζωντανό υποκείμενο ρήξης και ανατροπής της κυρίαρχης κατάστασης. Είναι πραγματική ενότητα με το Σκοπό που για μας μεταφράζεται σε αναζωογόνηση του Συλλόγου μέσα από την ίδια την κινητοποίηση των αγωνιζόμενων κομματιών που θα τα φέρει στο ίδιο μετερίζι και στη συμβολή στον αγώνα ενάντια στο νέο ασφαλιστικό, στην έμπρακτη στήριξη των κατατρεγμένων προσφύγων και μεταναστών μέσα από την κοινή συνειδητοποίηση του πυρήνα του προβλήματος, στο σπάσιμο της αναδιάρθρωσης στο χώρο του παν/μιου.

Ψελλίζουν ότι θα’μαστε η χαμένη γενιά που είτε θα «χτίζει τη ζωή της» στο εξωτερικό είτε θα ζει μεταξύ voucher,5μηνων και ανεργίας εντός των συνόρων. Βροντοφωνάζουμε ότι δε χωράμε στα σχέδιά τους! Δε μας καλύπτει ένα μέλλον απλής επιβίωσης. «Μέσα μας σφυροκοπάει η σκαλωσιά του μέλλοντος» και αυτή η σκαλωσιά είναι φτιαγμένη από το ασίγαστο πάθος της νέας γενιάς που’ χει μάθει να αγωνίζεται ώμο με ώμο με το διπλανό, να μη βολεύεται με όσα της σερβίρουν, να τη «ψάχνει αλλιώς» να ‘ναι αθεράπευτα ανυπακοή και ‘κει που και «τι δεν κάνανε για να τη θάψουνε/όμως να 'χουν ξεχάσει πως ήταν σπόρος». Από αυτό το σπόρο φύονται ώριμοι καρποί έτοιμοι να κερδίσουν όλα όσα τους αξίζουν και ν’ απαντήσουν θαρρετά:

«Χαμένα ήταν εξ’ αρχής τα σχέδιά σας!»

Ή μια ζωή στις αίθουσες ή μια ζωή στους δρόμους(για όσα μας ετοιμάζουν

Λίγους μήνες μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ υλοποιώντας τις δεσμεύσεις που ανέλαβε απέναντι σε ΕΕ και ΔΝΤ ετοιμάζεται να φέρει ένα νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που βάζει ταφόπλακα στην κοινωνική ασφάλιση όπως την ξέραμε μέχρι σήμερα. Άλλη μια φορά αυτός που καλείται να πληρώσει την νύφη για τα χρέη των τραπεζών και τις διαχρονικές ληστείες στα αποθεματικά των ταμείων (πχ PSI) είναι οι εργαζόμενοι και η νέα γενιά. Ειδικά η τελευταία σπρώχνεται στο περιθώριο του κοινωνικού λυκόφωτος με την μετανάστευση να φαντάζει η μόνη διέξοδος ενάντια στην ανεργία και την επισφάλεια.

«Οι τρεις πυλώνες του ασφαλιστικού»

Το νέο νομοσχέδιο φέρνει βαθιά αντιδραστική ποιοτική τομή στο χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος που από αναδιανεμητικό – κοινωνικό γίνεται ατομικό-ανταποδοτικό. Η τομή αυτή πατάει σε τρεις πυλώνες. Ο πρώτος πυλώνας είναι η εθνική σύνταξη. Η εθνική σύνταξη, όπως είναι σήμερα διατυπωμένο το σχέδιο νόμου ορίζεται στα 384€ και θα δίνεται σε όλους μετά από τουλάχιστον 15 χρόνια ασφάλισης, σαν υπόλειμμα κοινωνικού κράτους, καθώς ο ρόλος του πρώτου πυλώνα στη θεωρία είναι η συγκράτηση της απόλυτης εξαθλίωσης και επομένως δίνεται στοχευμένα στους φτωχούς και όχι σε όλους ως κοινωνική παροχή. 

Ο δεύτερος πυλώνας, η ανταποδοτική σύνταξη, χρηματοδοτείται από τις εισφορές εργαζόμενων και εργοδοτών, ή το ποσό πληρώνεται ολόκληρο από τους εργαζόμενους που θεωρούνται «ελεύθεροι επαγγελματίες». Εδώ το νέο νομοσχέδιο χαρακτηρίζεται από σοβαρές μειώσεις συντάξεων για τους νέους συνταξιούχους, καθώς για το τελικό ποσό υπολογίζεται το σύνολο του χρόνου ασφάλισης και όχι η τελευταία ή καλύτερη πενταετία. Επιπλέον χαρακτηρίζεται από τις απολύτως εξοντωτικές εισφορές για τους αγρότες και όσους θεωρούνται ελεύθεροι επαγγελματίες.

Οι ληστρικές αυτές εισφορές αναμένεται μεσοπρόθεσμα να σπρώξουν ποσοστό από τις παραπάνω κατηγορίες εκτός του κρατικού ασφαλιστικού συστήματος, τροφοδοτώντας την ιδιωτική ασφάλιση, τον τρίτο πυλώνα του συστήματος, για όσους φυσικά θα δύνανται. Ένας εναλλακτικός τρόπος υλοποίησης του τρίτου πυλώνα είναι η ιδιωτικοποίηση των κλάδων του εφάπαξ και της επικουρικής σύνταξης στους ελεύθερους επαγγελματίες και η λειτουργία τους σαν «επαγγελματικό ταμείο», όπως διεκδικούν διάφοροι επαγγελματικοί σύλλογοι και επιμελητήρια.

«Αφαλιστικό και δικηγόροι»

Με μισθούς 600 έως 800 ευρω κατά μέσο όρο (καταγράφονται και μικρότεροι), χωρίς πληρωμή εισφορών (250 ως 400 το μήνα), ωράριο 10 ως 15 ώρες, εργοδοτικές συμπεριφορές και αντικείμενο εργασίας «γαλέρας», οι μισθωτοί δικηγόροι έψαχναν ωστόσο άλλη δουλειά και πριν το νέο ασφαλιστικό.

Τώρα μας διώχνουν από το επάγγελμα και πολιτικοποιούν την παραμονή μας σ’αυτό, αφού με 0 εισόδημα θα πρέπει να πληρώνουμε 250 ευρώ το μήνα εισφορές (από το πρώτο έτος δουλειάς) και η παράλειψη πληρωμής είναι ποινικό αδίκημα!

Σαλπίσματα αγώνα ενάντια στο νέο νομοσχέδιο ακούγονται από το σύνολο του κλάδου. Υπάρχει όμως μια βασική γραμμή που διαιρεί οριζοντίως το δικηγορικό κόσμο. Από τη μια βρίσκονται οι χαρτογιακάδες και οι ηγεσίες Δικηγορικών Συλλόγων, οι όψιμοι υπερασπιστές του αγώνα που διεκδικούν να απαλλαγούν των ασφαλιστικών εισφορών για να «τη βγάλουν καθαρή» πατώντας στις πλάτες των μισθωτών δικηγόρων που φυτοζωούν ολημερίς στα μεγαλοπρεπή γραφεία του βγάζοντας όλη τη βρώμικη δουλειά. Είναι οι ίδιες υποκριτικές ηγεσίες που μας καλούσαν να «Μείνουμε Εύρωπη» πάση θυσία αποδεχόμενες το τρίτο μνημόνιο στο οποίο εγκλείεται, ως γνωστόν, τα νέο ασφαλιστικό.

Από την άλλη όχθη οι μισθωτοί δικηγόροι αναγκάζονται να δουν τα πράγματα από το πρίσμα που διαμορφώνει η ίδια η κοινωνική τους θέση. Η μάχη που ανοίγεται μπροστά τους, είναι πρωτίστως μάχη για την επιβίωση και την παραμονή στο επάγγελμα, μάχη με νύχια και με δόντια για να μην οδηγηθούν στο βούρκο του κοινωνικού περιθωρίου.

Η αντιασφαλιστική επίθεση συνδέεται μ’ ένα νέο μοντέλο ανθρώπου του οποίου το σύνολο των συμπεριφορών του θα ελέγχονται και θα καθορίζονται από τα χρέη του, είτε αυτά είναι προς τις τράπεζες είτε προς το κράτος.

Ο τρόπος κατασκευής του «χρεωμένου ανθρώπου» μέσω του ασφαλιστικού συστήματος είναι από τους πλέον απροσχημάτιστους: λ.χ. ο άνεργος, υποαπασχολούμενος, χαμηλά αμειβόμενος δικηγόρος βυθίζεται στα χρέη, όχι γιατί πήρε κάποιο δάνειο, αλλά μόνο και μόνο επειδή κρατάει την ιδιότητα του δικηγόρου την οποία απέκτησε από τις σπουδές του. Έτσι το κοινωνικό κράτος που μέσω της ασφάλισης ασκούσε πολιτικές αναδιανομής, μετατρέπεται στο αντίθετό του, καθιστώντας την ασφάλιση από κοινωνικό δικαίωμα σε μορφή βαριάς και εξοντωτικής φορολόγησης.

Όσα προσχηματικά και να ακούγονται από τα κυβερνητικά στόματα περί νοικοκυρέματος και ασφαλιστικού βαθιάς πνοής που μεριμνά για τις επόμενες γενιές τίποτα δε μπορεί να αποκρύψει τη γυμνή πραγματικότητα.

Το ασφαλιστικό που ετοιμάζεται να φέρει η κυβέρνηση στη Βουλή συνιστά βίαιη αναδιανομή υπέρ του κεφαλαίου και αφαίμαξη του κόσμου της εργασίας  ξηλώνοντας κατακτήσεις ετών. Στο δρόμο και στα αμφιθέατρα του αγώνα θα γκρεμίσουμε όσους σκέφτηκαν ότι θα γκρεμίσουν τις σκαλωσιές του μέλλοντός μας.

Η Γενική Συνέλευση δεν είναι τσιφλίκι και καρναβάλι κανενός

Λίγο πριν τελειώσει η προγραμματισμένη Γενική Συνέλευση του συλλόγου μας η οποία είχε συγκληθεί για να πάρουμε αποφάσεις για ζητήματα που μας καίνε όπως το νέο ασφαλιστικό και να προχωρήσουμε σε δράσεις αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, με ευθύνη της παράταξης της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή τη ΔΑΠ η συνέλευση δεν ολοκληρώθηκε.

Η ΔΑΠ δεν περιορίστηκε στην κλασική της πρακτική, να φέρνει τρένα από τον πελατειακό της μηχανισμό λίγο πριν την ψηφοφορία πληρώνοντας ακόμα και τα ταξί τους αλλά αυτή την φορά επιχείρησε ανοιχτά να νοθεύσει το αποτέλεσμα της διαδικασίας εισάγοντας μαζικά στο αμφιθέατρο μέλη της από άλλες σχολές. Παρά τις συνεχείς εκκλήσεις του προεδρείου να κλείσουν οι πόρτες για ν αρχίσει η ψηφοφορία, η ΔΑΠ προκάλεσε συνωστισμό στην δεξιά πόρτα του αμφιθεάτρου από μέλη της διαφόρων σχολών με πρωτοπαλίκαρα άτομα που δουλεύουν σε μαγαζιά της πλατείας εμποδίζοντας την συνέχιση της διαδικασίας.  Άλλωστε η σχεδόν πλήρης απουσία οργανωμένης παρουσίας από την Χρυσή Αυγή στην πόλη δείχνει που έχουν βρει στέγη όλα αυτά τα στοιχεία τα οποία εγκόλπωσε ο τοπικός μηχανισμός της ΟΝΝΕΔ. Δεν ερχόμαστε πρώτη φορά απέναντι σε τέτοιες πρακτικές από την ΔΑΠ, να θυμίσουμε άλλωστε ότι δεν είχε διστάσει να φέρει και μπράβους σε συνέλευση το 2013.

Το σχήμα μας έχει ξεκάθαρη τοποθέτηση για τον ρόλο των Γενικών Συνελεύσεων. Θεωρούμε πως είναι εκείνο το όργανο το οποίο μπορεί αποτελεσματικά να επιβάλει τις ανάγκες των φοιτητών και να αποτελέσει ένα κύτταρο δημοκρατίας, πολιτικής και πολιτιστικής αναζήτησης εντός του συλλόγου.

Δεν έχουμε κάποιο φετίχ με την νομιμότητα των θεσμών, ούτε συνηθίζουμε να αποχωρούμε κάθε φορά που κάποια καθεστωτική δύναμη επιχειρούσε να την εκφυλίσει γιατί ακριβώς θεωρούμε πως η Γενική Συνέλευση δεν είναι τσιφλίκι κανενός και η πλειοψηφία των φοιτητών μπορεί να επιβάλει την απομόνωση τέτοιων πρακτικών.Η ανοχή όμως σε μια τέτοια εκτεταμένη νοθεία θα σήμαινε ότι αποδεχόμαστε ότι η Γενική Συνέλευση είναι ένα πανηγύρι, μια μάχη εκλογικών μηχανισμών πριν τις εκλογές όπως ακριβώς προσπάθησαν να την μετατρέψουν οι καθεστωτικές δυνάμεις της σχολής. Γι’ αυτούς τους λόγους αποφασίσαμε να αποχωρήσουμε πριν την ανάγνωση των πλαισίων.

Δεν αποδεχόμαστε την αντίληψη ότι οι Γενικές Συνελεύσεις είναι εκφυλισμένες και άρα πρέπει να τις παρατήσουμε. Αποτέλεσμα θα είναι οι «υπεύθυνοι» του δικομματισμού της σχολής να παίζουν τους φωτεινούς εκπροσώπους μας στις κλειστές αίθουσες που συναντιούνται με την διοίκηση της σχολής για να ¨διαπραγματεύονται" με τσάι και συμπάθεια. Αυτή η λογική είναι που καλλιεργεί την ανάθεση, είναι ο πιο εύκολος δρόμος για την επιβολή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και των πολιτικών που τσακίζουν τα δικαιώματά μας. 

Επειδή λοιπόν δεν έχουμε ανάγκη από σωτήρες και ούτε μας αρμόζει η γκρίνια και η αδράνεια θεωρούμε πως πρέπει εδώ και τώρα να γίνει εκ νέου Γενική Συνέλευση ώστε να πάρουμε και να υλοποιήσουμε συλλογικά αποφάσεις για τα δικαιώματά μας σε παιδεία και εργασία. Προχωράμε σε συλλογή υπογραφών για την διεξαγωγή νέας Συνέλευσης και ανοίγουμε ανοιχτή συζήτηση για το τι συνελεύσεις και τι σύλλογο θέλουμε.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ (ή διεκδικώντας τα αυτονόητα)

  Όλοι έχουμε συνειδητοποιήσει πως η περίοδος που διανύουμε χαρακτηρίζεται κυρίως από τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις σχετικά με το θέμα του ασφαλιστικού, που καταβαραθρώνει κεκτημένα χρόνων πάνω στο θέμα της κοινωνικής ασφάλισης.Το ασφαλιστικό αυτό σχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση υπό τις οδηγίες της ΕΕ όπως περιγράφονται στο τρίτο μνημόνιο στερεί ουσιαστικά το δικαίωμα της ασφάλισης σε ευρύτερες κοινωνικές ομάδες(αύξηση ορίων ηλικίας,αύξηση ασφαλιστικών εισφορών,συρρίκνωση ασφαλιστικών ταμείων) το οποίο μετατρέπεται πλέον σε ατομική υποχρεώση του καθενός.Αυτονόητο είναι ότι είναι ένα ζήτημα που μας αφορά και μας πλήττει άμεσα ως νέους και μελλοντικούς εργαζόμενους,ιδιαίτερα ως δικηγόρους. Παρ'όλα αυτά στον φοιτητικό μας σύλλογο δεν μπορέσαμε να πραγματοποιήσουμε έστω μία γενική συνέλευση για να συζητήσουμε καταρχάς το ζήτημα και κατά δεύτερο να αποφασίσουμε σε τί κινητοποιήσεις μπορούμε να προβούμε. Σημαντικός ανασταλτικός παράγοντας ήταν η εξεταστική περίοδος,ούσα από την φύση της μια διαδικασία που βάζει τον φοιτητή σε ενα συνεχές εντατικοποιημένο πρόγραμμα,τον αποκόβει απο οποιαδήποτε αλλη κοινωνική και πολιτική εξέλιξη και τον καθιστά έρμαιο των ογκώδων συγγραμάτων και των σημείωσεων.

 Σαν να μην έφταναν οι ατελείωτες ώρες διαβάσματος έχουμε να αντιμετωπίσουμε και πρακτικά προβλήματα κατά τη διάρκεια αυτής. Σε ακόμα μία εξεταστική περίοδο στην σχολή μας φυσικά δεν απουσίασαν φαινόμενα τα οποία κάθε υγιώς σκεπτόμενο φοιτητή πρέπει να προβληματίζουν.

 Σε προηγούμενες εξεταστικές είχαμε να αντιμετωπίσουμε τα γνωστά προβλήματα των μαζικών κοψιμάτων σε αρκετά μαθήματα(βλ. Κληρονομικο 90+% κ.α.),των καθυστερήσεων πάνω από δίμηνο στα αποτελέσματα μέχρι την έλλειψη στοιχειωδών λειτουργιών του ιδρύματος(π.χ. θέρμανση). Φέτος τα προβλήματα άρχισαν με το καλημέρα,καθώς τέθηκε σε εφαρμογή ο νόμος Διαμαντοπούλου(μέχρι πρότινος πτυχές του υπό την πίεση του φοιτητικού κινήματος είχαν τεθεί σε αχρησία) ο οποίος δεν προβλέπει την διπλή εξεταστική.Παρά την σαφή τοποθέτηση του σχήματος μας ότι αυτό αποτελεί ένα ζήτημα που πρέπει να ανοιχτεί στους φοιτητές και μέσα απο την συνέλευση μας να αποφασίσουμε δράσεις για την υλοιποίηση αυτής, η ΔΑΠ και η ΑΝΟΚ μπλόκαραν την πρόταση με τις έδρες τους στο ΔΣ του συλλόγου και πρότειναν ως λύση την αποστολή μίας επιστολής στο Υπουργείο η οποία προφανώς πετάχτηκε στον κάδο της γραμματέας.

 Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή   

 Πολλές φορές τα θέματα στα οποία καλούμαστε να εξεταστούμε είναι αυξημένης δυσκολίας,δισεπίλυτα, διφορούμενα και ιδιαιτέρως απαιτητικά και σε αυτό έρχεται να προστεθεί ότι σε ελάχιστα μαθήματα βγάινουν ενδεικτικές απαντήσεις .Επιπλέον όσοι δίναμε Γενικό Ενοχικό γίναμε μάρτυτες μιας πρωτόγνωρης και ακατανόητης απόφασης του Τομέα η οποία απαγορεύε η χρήση δεύτερης κόλλας και μάλιστα όσοι είχαν γράψει σε αυτήν τους αρνήθηκε να ληφθεί υπόψιν(!!!). Άμεση συνέπεια αυτού του γεγονότος είναι ότι πολλοί συμφοιτητές μας κόπηκαν,παρά τις ώρες που δαπάνησαν για να διαβάσουν το εν λόγω μάθημα,για να μην ‘’ξοδέψει’’ η κυρία Παντελίδου παραπάνω χρόνο για να ελέγξει τα γραπτά μας,ζητώντας ουσιαστικά τυποποιημένες και στείρες απαντήσεις.

 Κατά την διάρκεια της εξέτασης τα πράγματα δεν είναι καθ'΄ολου καλύτερα κυρίως με ευθύνη των επιτηρητών οι οποίοι επιδευκνύουν αυταρχική συμπεριφορά θεωρώντας πως αυτή η ιδιότητα τους προσδίδει την παραμικρή εξουσία πάνω μας.Χαρακτηριστικά παραδείγματα που επιβεβαιώνουν αυτή τους την στάση είναι η μονογράφηση γραπτών μετά απο εξονυχτιστική και περιττή εξέταση των κωδίκων καθώς βρέθηκαν ελάχιστα σημειωμένοι,η αλλαγή θέσεων και μόνο κοιτάζοντας τον διπλανό μας ή ψυχανεμιζόμενοι πως αντιγράφουμε,για να μην αναφέρουμε ότι πολλές φορές απαγορεύεται και η έξοδος για τουαλέτα ή χαριστικά μας αφήνεται με το επίμονο βλέμμα ενός επιτηρητή.Το αποκορύφωμα όλης αυτής της κατάστασης είναι μία πολύ συγκεκριμένη επιτηρήτρια που διατηρεί σχέσεις με την τοπική οργάνωση της Νέας Δημοκρατίας με την ξεδιάντροπη και υστερική στάση της κατά την διάρκεια της εξεταστικής. Συγκεκριμένα επειδή συμφοιτητές μας διαμαρτυρήθηκαν για την απαράδεκτη στάση της ζήτησε τα ονόματα αυτών από μέλη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ(οι οποίοι μετά χαράς τα έδωσαν,ενεργώντας με την χαρακτηριστική ρουφιανιά του πολιτικού τους χώρου) προφανώς για να πράξει κατά την κρίση της.Εκτός αυτού,η μεροληπτική της συμπεριφόρα κατά την διάρκεια της εξέτασης προς μέλη του αυτού χώρου έχει γίνει φανερή ουκ ολίγες φορές,με μη αλλαγή θέσεων με πρωτοφανή ανοχή σε αντιγραφή,με εκφράσεις του τύπου<< δικιά μας είναι>>.

 Καλούμε το Φοιτητικό Σύλλογο να αντιταχθεί σε τέτοια φαινόμενα,δείχνοντας μηδενική ανοχή απέναντι σε τέτοιες συμπεριφορές. Αυτά προωθούν ένα πανεπιστήμιο πλήρως εντατικοποιημένο,αποστειρωμένο και αυταρχικό δίχως ίχνος δημοκρατίας στο εσωτερικό του.Ένα πανεπιστήμιο στο οποίο οι φοιτητές θα είναι πειθαρχημένοι,δεν θα σηκώνουν κεφάλι,δεν θα διεκδικούν.Η απάντηση σε αυτά τα περιστατικά για εμάς πρέπει να είναι άμεση,συλλογική και με πνεύμα αλληλεγγύης από όλους τους φοιτητές,ώστε να εξασφαλίζουμε τη μη επανάληψή τους στο μέλλον.

 
Καλούμε λοιπόν τον φοιτητικό σύλλογο σε παράσταση διαμαρτυρίας στην κοσμητεία,διεκδικώντας τα αυτονόητα :

• επανάληψη της εξέτασης στο γενικό ενόχικο για όσους θέλουν 
• άμεση απομάκρυνση της εν λόγω επιτηρήτριας από οποιαδήποτε διαδικασία του πανεπιστημίου 
 • διόρθωση των γραπτών σε εύλογο χρονικό διάστημα 


ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΣΜΗΤΕΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 25/2 ΣΤΙΣ 11.30