Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΜΟΥΣΕΙΑ - ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ!

  

40 χρόνια μετά το “φάντασμα” της εξέγερσης του Πολυτεχνείου πλανιέται ακόμα πάνω από την άρχουσα τάξη! Όχι μονάχα γιατί συνθήματα όπως τα “ψωμί – παιδεία - ελευθερία” ή “επανάσταση λαέ – θάνατος στο φασισμό” διατηρούν ανέπαφη την επικαιρότητά τους, αλλά κυρίως γιατί απέδειξε τόσο στους από πάνω, όσο και σε εμάς, πως όταν εμείς, η νεολαία και οι εργαζόμενοι παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας, μέσα από Γενικές Συνελεύσεις, με οξυμμένες μορφές πάλης και ανατρεπτικό πολιτικό περιεχόμενο μπορούμε να ανατρέψουμε και το πιο βαθύ σκοτάδι. Το σύνθημα ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-Πολυτεχνείο που βγήκε εκείνη την εποχή συμπυκνώνει με τον καλύτερο τρόπο το πού πραγματικά βρίσκεται η δύναμη για να φέρνουμε τα πάνω κάτω!

Στο σήμερα έχουμε να αγωνιστούμε για όχι πολύ διαφορετικά πράγματα. Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με την σύμπραξη και την συνεργασία του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσπαθεί με κάθε τρόπο να διασώσει τους τραπεζίτες, τους μεγαλοεπιχειρηματίες, τις πολυεθνικές από μια οικονομική κρίση και ύφεση που δεν έχει τελειωμό. Όσο και να επιμένουν τα κυβερνητικά στελέχη και τα μνημονιακά παπαγαλάκια τους στα ΜΜΕ, η πραγματικότητα είναι ότι “φως στο τούνελ” δεν διαφαίνεται πουθενά και η επιβολή νέων μέτρων είναι αναπόφευκτη. Καταρχάς η τρόικα παραδέχεται πως θα χρειαστούν επιπλέον μέτρα και είναι γνωστό σε όλους ότι παρά τους κομπασμούς για “πρωτογενές πλεόνασμα” υπάρχει τεράστιο χρηματοδοτικό κενό που “κάπως” πρέπει να καλυφθεί. Και έχουν κάνει ξεκάθαρο ποιός θα πληρώσει τα “σπασμένα”: η νεολαία και οι εργαζόμενοι, η συντριπτική πλειοψηφία του λαού.

Οι κεφαλαιοκράτες δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν οποιαδήποτε υποχώρηση μπροστά στην χρεοκοπία τους, οπότε αυτοί που καλούνται να πληρώσουν για τη διατήρηση του ευρώ, για την ανακεφαλαιοποίηση και σωτηρία των τραπεζών, για τα κέρδη των αφεντικών, για νέες μπίζνες στα δημόσια αγαθά, τα Πανεπιστήμια και το περιβάλλον είμαστε εμείς, με συνεχείς περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις, με κατάργηση και περιστολή της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, υγείας, κοινωνικής ασφάλισης, με ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και περιβάλλοντος (πχ ΑΤΕ ή Σκουριές), με κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων μας (πχ κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας) και παροχή διευκολύνσεων στην εργοδοσία να απολύει, να κόβει μισθούς και να τρομοκρατεί ανενόχλητη τους εργαζόμενους. Τώρα συζητάνε για περισσότερες απολύσεις και ιδιωτικοποιήσεις-ξεπουλήματα, για άρση των πληστειριασμών πρώτης κατοικίας (!), για μεγαλύτερη φοροεπιδρομή και επιπλέον περικοπές σε όλους τους τομείς! Κανείς δεν πρέπει να πιστέψει όσα λένε για να εξωραϊσουν την κατάσταση: για παράδειγμα ο υπουργός απολύσεων Κ. Μητσοτάκης σε πρόσφατη συνέντευξή του σε βέλγικη εφημερίδα έκανε καθαρό ότι έρχονται απολύσεις (και όχι “κινητικότητα” ή “διαθεσιμότητα” όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν σε εμάς).

Το πανεπιστήμιο δεν ξεφεύγει από την επίθεση: ήδη βλέπουμε την φοιτητική μέριμνα να καταργείται με την συνεχή υποχρηματοδότηση, που θα ενταθεί με τον νέο προϋπολογισμό που θα ψηφιστεί, ενώ πολλά ιδρύματα οδηγούνται σε αδυναμία λειτουργίας λόγω των απολύσεων των διοικητικών ή την μη πρόσληψη ή και αμοιβή αρκετών καθηγητών. Είναι σίγουρο πως στο επόμενο διάστημα θα προσπαθήσουν να φέρουν καινούργια μέτρα και να εφαρμόσουν στην πράξη όλες τις αντι-εκπαιδευτικές νομοθεσίες και ευρωπαϊκές κατευθύνσεις (νόμοι Γιαννάκου, Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου, σχέδιο Αθηνά, συνθήκη της Μπολόνια), ώστε να προσπαθήσουν όχι μόνο να βγάλουν όσο περισσότερο κέρδος γίνεται ακόμα και από αγαθά όπως η παιδεία, αλλά και να δημιουργήσουν την νέα εργατική βάρδια που θα είναι εξατομικευμένη, χωρίς συλλογικά δικαιώματα μέσα από την εξειδίκευση και τα πτυχία-κουρελόχαρτα, θα είναι υποταγμένη και θα δέχεται αδιαμαρτύρητα τους μισθούς των 300 και 400 ευρώ ή το δρόμο της ανεργίας.

Παράλληλα, γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρο στη συνείδηση του κόσμου ότι οι από πάνω, όπως και στο παρελθόν -με κυριότερο παράδειγμα την χούντα- έτσι και τώρα, δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο και να πετάξουν στον κάλαθο των αχρήστων έννοιες όπως η δημοκρατία και η ελευθερία, όταν νιώθουν ότι απειλούνται να ανατραπούν από το κίνημα. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η εισβολή των ΜΑΤ σαν τους κλέφτες τα χαράματα στην ΕΡΤ που βρισκόταν υπό εργατικό έλεγχο, ενώ το Πρωτοδικείο Αθηνών έβγαλε παράνομη την πολυβδόμαδη απεργία των διοικητικών στα πανεπιστήμια ύστερα από αγωγή του Αρβανιτόπουλου, του υπουργού παιδείας! Και δεν είναι η μόνη: μια σειρά απεργίες κρίνονται παράνομες και καταχρηστικές, ενώ εργαζόμενοι στο ΜΕΤΡΟ, στα πλοία, οι εκπαιδευτικοί έχουν αντιμετωπίσει την επιστράτευση για να μην βγουν σε απεργία διαρκείας και συμπαρασύρουν μαζί τους ένα κίνημα που μπορεί να τους ανατρέψει. Η καταστολή είναι διαρκές μοτίβο στις διαδηλώσεις με τα ΜΑΤ να πλακώνουν στο ξύλο όποιον βρουν μπροστά τους και να φλομώνουν στα χημικά τους διαδηλωτές, ενώ οι διώξεις και οι καταδίκες σε αγωνιστές του κινήματος και της αριστεράς πραγματοποιούνται με ρυθμούς πολυβόλου.

Όμως, όπως και τότε, έτσι και τώρα, την ιστορία την γράφει ο λαός! Τη χούντα δεν την έριξε ο Καραμανλής αλλά η εξέγερση του Πολυτεχνείου, που ξεκίνησε από “μικρότερες” διεκδικήσεις με την κατάληψη της Νομικής και τις Γενικές Συνελεύσεις σε άλλες σχολές, αλλά πολύ γρήγορα, με την επίδραση της επαναστατικής αριστεράς και σε σκληρή σύγκρουση με τις λογικές ενσωμάτωσης της δεξιάς, αλλά και με τις ρεφορμιστικές λογικές που προσπάθησε να βάλει το ΚΚΕ και το ΚΚΕ (εσωτ.), απέκτησε ευρύτερο πολιτικό περιεχόμενο: “κάτω η χούντα”, “έξω το ΝΑΤΟ και οι αμερικάνοι”, “λαϊκή εξουσία”, “γενική απεργία”, “ψωμί – παιδεία - ελευθερία” κοκ. Έτσι συσπείρωσε όλο το λαό και κατάφεραν οι φοιτητές να πυροδοτήσουν την οργή που έβραζε στην νεολαία και τους εργαζόμενους. Το πολυτεχνείο δεν ήτανε ούτε γιορτή, ούτε “φιλελεύθερο και δημοκρατικό” όπως μας λέει η ΔΑΠ όπου όλοι μαζί αγκαλιά φέραν τη δημοκρατία: ήταν πάλη ταξική, ήταν αγώνας των από κάτω, των εργαζομένων και της νεολαίας που ζήταγε και προσπάθησε να επιβάλλει με αίμα όχι απλά δημοκρατία, αλλά συνολικότερα μια καλύτερη ζωή σε μια άλλη κοινωνία, όπου κουμάντο θα κάνει ο ίδιος! Για να κατοχυρωθούν δικαιώματα όπως οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τα συνδικάτα, για να πραγματοποιηθεί η αποχουντοποίηση στην πράξη χρειάστηκε σκληρή μάχη των από κάτω. Γι'αυτό και σήμερα η πάλη για τα σύγχρονα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες, η πάλη για το ψωμί και την παιδεία, η πάλη για σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ πρέπει να στηριχτεί στις πλάτες του κινήματος και όχι σε αυταπάτες για λύσεις “από τα πάνω”, γιατί έχει αποδειχτεί πως μόνο με μαζικούς και πολιτικούς αγώνες μπορούν να κατοχυρωθούν, να διευρυνθούν και να επιβληθούν πραγματικά τα συμφέροντα του λαού.

Πρέπει ταυτόχρονα να έρθουμε σε ρήξη με τα τσιράκια της κυβέρνησης και της τρόικας στα πανεπιστήμια, με την ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ, που κάνουν τα πάντα για να περάσουν οι κυβερνητικές πολιτικές στα πανεπιστήμια! Η ΔΑΠ αρνείται πεισματικά την διεξαγωγή Γενικών Συνελεύσεων, χαρακτηριστικό είναι ότι για άλλη μια φορά μπλοκάρει την ΓΣ για το Πολυτεχνείο καθώς δεν εμφανίστηκε στο ΔΣ της Δευτέρας 11/11 για να οριστεί η συνέλευση, ενώ έχει φτάσει στο σημείο να φέρνει μπράβους στη ΓΣ, να μπάζει φοιτητές από τα παράθυρα και να τραμπουκίζει στις πόρτες για να νοθεύσουν το αποτέλεσμα της ΓΣ. Οι απόγονοι του “εθνάρχη” Καραμανλή (ο οποίος στην περίοδο της χούντας έκανε dolce vita στο Παρίσι και προφανώς δεν ψέλλισε ούτε μια λέξη συμπαράστασης στην εξέγερση) συνεχίζουν την τακτική “βίας και νοθείας” αναλλοίωτη, ενώ σαν σύγχρονοι ΕΚΟΦίτες προσπαθούν να διαλύσουν και να εκφοβίζουν τόσο τις διαδικασίες του κινήματος όσο και τα πιο πρωτοπόρα κομμάτια του. Τρεις συμφοιτητές μας και μέλη της ΕΑΑΚ δικάζονται μετά από μήνυση του μέλους της ΟΝΝΕΔ και πρώην υπεύθυνου πόλης της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Κομοτηνής επειδή η ΕΑΑΚ αντέδρασε στον προκλητικό ναζιστικό χαιρετισμό της ΔΑΠ πέρυσι στην επέτειο του Πολυτεχνείου από τους τύπους που όπως οι ίδιοι δημόσια είπαν “πήγαν για να γελάσουν με τους υποτιθέμενους νεκρούς του Πολυτεχνείου”! Είναι χρέος όλων μας να διώξουμε από τη συνείδηση του κόσμου και από τις σχολές τα ακροδεξιά και τα κυβερνητικά κατακάθια, να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να επιβάλλουμε σπουδές με αξία, με ποιοτική δημόσια-δωρεάν φοιτητική μέριμνα, δουλειά με δικαιώματα, ζωή με αξιοπρέπεια, δημοκρατία των από κάτω με εργατικό και φοιτητικό έλεγχο στους χώρους δουλειάς και στα πανεπιστήμια!

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΣ ΤΟΥ ΣΦ ΝΟΜΙΚΗΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15/11


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου