Η ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ, ΟΧΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ!

►ούτε μια βδομάδα δεν πέρασε και ήδη τα προβλήματα μαζεύονται…

 Ένα πολύ σημαντικό ζήτημα είναι η μετακίνηση στη σχολή. ‘Έχουμε δει όλοι ότι τα δρομολόγια μεταφοράς στη σχολή σε καμία περίπτωσή δεν επαρκούν για όλους τους φοιτητές με αποτέλεσμα αρκετοί από εμάς να μένουμε απ’ έξω ή να στοιβαζόμαστε σαν σαρδέλες! Ήδη από πέρσι με την νέα σύμβαση που υπογράφηκε μεταξύ πανεπιστημίου και σχολής προβλέπονταν πολύ λιγότερα δρομολόγια από τις προηγούμενες χρονιές. Για να περιοριστεί το πρόβλημα το “φιλεύσπλαχνο” ΚΤΕΛ αποφάσισε την προσθήκη δρομολογίων με αντίτιμο 60 λεπτά. Το κόστος αυτό δεν ανταποκρίνεται σε καμία περίπτωση στο πραγματικό κόστος μετακίνησης ανά φοιτητή το όποιο, όπως έχει πει η ίδια η διοίκηση, είναι πολύ χαμηλότερο -περίπου στα 3 λεπτά. Επίσης το ΚΤΕΛ ενώ υποκριτικά διακηρύσσει ότι κύριο μέλημα του είναι το συμφέρον του φοιτητή, δεν έχει πρόβλημα να καθυστερεί επίτηδες αρκετά δρομολόγια για να κόβει ορισμένα άλλα.

‘Ένα ακόμα σημαντικό ζήτημα είναι αυτό των συγγραμμάτων. Τα τελευταία χρόνια, με την εφαρμογή των νόμων Διαμαντοπούλου - Αρβανιτόπουλου, συνέπεια ήταν τα συγγράμματα που δίνονται στους φοιτητές να μειωθούν σε μεγάλο ποσοστό. Πλέον δίνεται μόλις ένα σύγγραμμα ανά μάθημα με αποτέλεσμα σε πολλά μαθήματα να μην επαρκούν τα βιβλία. Για παράδειγμα στην Εισαγωγή στο δίκαιο του Α’ εξαμήνου οι φοιτητές παίρνουν πλέον ένα αντί τρία βιβλία που δικαιούνταν. Κώδικες δεν δίνονται πλέον οι οποίοι είναι απαραίτητοι για την παρακολούθηση των περισσότερων μαθημάτων. Μάλιστα σε παράδοση Γενικών Αρχών πέρσι, συγκεκριμένος καθηγητής κάλεσε τους φοιτητές ν’ αγοράσουν το βιβλίο που κόπηκε αφού θα μεσολαβούσε ο ίδιος για μικρή έκπτωση.

Η επίθεση στην δημόσια δωρεάν παιδεία συνεχίζεται βέβαια και στην σίτιση. Από πέρσι η λέσχη στην Παλιά Νομική του ιδιώτη Χούτου έχει αντίτιμο 2 ευρώ περίπου για όσους οι οικογένειες διαθέτουν πάνω από το αστρονομικό ετήσιο εισόδημα των 40.000 ευρώ περίπου, τ’ οποίο έχει ήδη μειωθεί 2 φορές και είναι πολύ πιθανή περαιτέρω μείωση. Μην ξεχνάμε επίσης ότι σε υγειονομική έρευνα που έγινε στα τρόφιμα του Χούτου βρέθηκε κρέας αλόγου δείχνοντας για άλλη μια φόρα πως οι ιδιώτες βάζουν την ποιότητα πάνω από το κέρδος. Παράλληλα, στην πάνω λέσχη οι μερίδες συνεχώς μειώνονται, οι ουρές είναι τεράστιες και πολλοί δεν προλαβαίνουν να φάνε.

►τι τους έπιασε όμως;

Η επίθεση αυτή δεν είναι νέα! Χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις από τον νόμο 815 ως την αναθεώρηση του άρθρου 16 και το σχέδιο Αθηνά προσπαθούν να καταργήσουν το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστήμιο κάνοντας το ένα ακόμα πεδίο κερδοφορίας για τον κάθε επιχειρηματία. Τα δημόσια τυπογραφεία έκλεισαν ώστε να βγάζουν κέρδος οι ιδιώτες εκδότες, τα πάσο τα μοιράζουν με αντίτιμο οι Vodafone και Cosmote, η σίτιση όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος ο πρύτανης πέρσι υπάρχει οδηγία να δίνεται σε ιδιώτες και όχι απευθείας από το πανεπιστήμιο και η μεταφορά γίνεται από τα ΚΤΕΛ αντί για λεωφορεία του πανεπιστημίου... Και η λίστα δεν τελειώνει!

Πρόφαση για τις αλλαγές αυτές είναι το δημόσιο χρέος και η έλλειψη χρημάτων. Είναι αστείο την ίδια περίοδο που η κυβέρνηση και τρόικα δίνουν δισεκατομμύρια σε τράπεζες και μεγάλες επιχειρήσεις ώστε να ξεπεράσουν την κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν, χρήματα για τη δημόσια δωρεάν παιδεία και μέριμνα να εξαφανίζονται.

Οι μεταρρυθμίσεις αυτές δεν γίνονται λόγω οικονομικών αδιεξόδων αλλά είναι επιλογή των κυβερνήσεων και των επιταγών της Ε.Ε. (συνθήκη Μπολόνιας) ένα πανεπιστήμιο που θα σπουδάζουν μόνο οι έχοντες. Ξεκάθαρη απόδειξη του στόχου αυτού αποτελούν και τα συμβούλια διοίκησης. Το νέο αυτό μοντέλο που έφερε ο νόμος-πλαίσιο της Διαμαντοπούλου φέρνει στην διοίκηση και εξωπανεπιστημιακούς, τραπεζίτες, επιχειρηματίες κα επενδυτές, που στόχο δεν έχουν προφανώς την κάλυψη των αναγκών των φοιτητών και της κοινωνίας αλλά το κέρδος για τις τσέπες τους!

Θέλουν ένα πρότυπο εργαζομένου με πλήρως κατακερματισμένα επαγγελματικά δικαιώματα το οποίο πετυχαίνουν μέσα από υπέρ-εξειδικευμένα προγράμματα σπουδών (π.χ. νομικοί που θα προκύπτουν από σύντομους κύκλους σπουδών και θα γνωρίζουν μόνο εμπορικό δίκαιο) και την συνεπαγόμενη ανισότητα πτυχίων. Ο εργαζόμενος αυτός θα είναι έρμαιο των ελαστικών σχέσεων εργασίας και της υπερεκμετάλλευσης των μεγάλων εταιρειών (χαρακτηριστική και η κατεύθυνση ανοίγματος μεγάλων δικηγορικών εταιρειών στον κλάδο μας). Θα είναι χωρίς συλλογικές παραστάσεις εξαιτίας της διάλυσης της πολιτικοποίησης λόγω της εντατικοποίησης των σπουδών και της ποινικοποίησης των κοινωνικών αγώνων (όπως με την κατάργηση του ασύλου), δίχως να μπορεί να διεκδικήσει τα δικαιώματα του.

►ο καθεστωτικός συνδικαλισμός

Στήριγμα της επίθεσης της κυβέρνησης στο δημόσιο πανεπιστήμιο αποτελούν οι καθεστωτικές παρατάξεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ. Ενδεικτικά, σε όσες προσπάθειες έγιναν πέρσι για μαζικές γενικές συνελεύσεις των φοιτητών ώστε να αντιδράσουμε στην μείωση των δρομολογίων, στο 60λεπτο κόστος (το όποιο σύντομα θα αυξηθεί ενώ τα δρομολόγια συνεχίζουν να μειώνονται) ΔΑΠ-ΠΑΣΠ απάντησαν καταψηφίζοντας και σαμποτάροντας τις με την απουσία τους μη θέλοντας ο σύλλογος να αποφασίσει. Το μοντέλο “πολιτικοποίησης” που προβάλλουν είναι αυτό των πάρτι, των πελατειακών σχέσεων και του πατροναρίσματος, της λογικής “θα σου λύσω εγώ τα προβλήματα και συ απλώς ψήφισε στις εκλογές”. Χαρακτηριστική η άσκοπη επιστολή της ΔΑΠ προς την πρυτανεία για εντυπώσεις και ψήφους λες και αυτή αγνοεί το πρόβλημα.

 

►η δική μας απάντηση!

Η μόνη απάντηση για την υπεράσπιση των συμφερόντων των φοιτητών αποτελούν οι συλλογικές διαδικασίες. Μέσα από μαζικές γενικές συνελεύσεις πρέπει όλοι οι φοιτητές να αφήσουμε την απάθεια και την ανοχή και να αποφασίσουμε να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα μας. Όταν η πρυτανεία, το ΚΤΕΛ, ο Χούτος μας επιτίθενται και κερδοσκοπούν απέναντι μας η απάντηση δεν μπορεί να είναι η αδιαφορία. Για παράδειγμα, όταν το ΚΤΕΛ βάζει αντίτιμο 60λεπτων πρέπει να απαντάμε μαζικά με κινητοποιήσεις, όπως παραστάσεις διαμαρτυρίας στα ΚΤΕΛ και την πρυτανεία, ώστε να αρνηθούμε την “προσφορά” και να απαιτήσουμε αύξηση των δωρεάν δρομολογίων. Τότε ασκούμε πραγματική πίεση και μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα! Όσο μένουμε απαθείς τόσο πιο εύκολα το ΚΤΕΛ και οι λοιποί ιδιώτες μπορούν να κερδοσκοπούν περισσότερο εις βάρος μας.

Οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις όταν γίνονται με αποφασιστικότητα (όπως για παράδειγμα το 2010 με την πάνω λέσχη) μπορούν να φέρουν νίκες όπως έχει δείξει συνολικά και η ιστορία των κοινωνικών αγώνων. Καλό θα ήταν με μια επιστολή ή μια ψήφο στην ΔΑΠ να διασφαλίζαμε τα δικαιώματα μας, αλλά δυστυχώς ο δρόμος αυτός δεν φέρνει νίκες, αλλά αντίθετα η ηγεμονία της ΔΑΠ πανελλαδικά έχει οδηγήσει στην πλήρη απαξίωση του δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας. Τίποτα δεν χαρίζεται ούτε είναι δώρο καλών φοιτητο-πατέρων ή κυβερνήσεων. Αν θέλουμε μια πραγματικά ποιοτική δημόσια δωρεάν παιδεία που θα μας εξασφαλίσει εργασία και αξιοπρέπεια οφείλουμε να την διεκδικήσουμε με κάθε μέσο όλοι μαζί! Είναι ντροπή όλες τις κοινωνικές κατακτήσεις των προηγούμενων αγώνων να τις χάνουμε με το κεφάλι κάτω!

Για όλους αυτούς τους λόγους και τα προβλήματα καλούμε τους φοιτητές σε Γενική Συνέλευση όπου συνολικά όλοι μαζί να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε αγωνιστικά για δράσεις για την διασφάλιση των δικαιωμάτων μας, όπως παραστάσεις διαμαρτυρίας στα ΚΤΕΛ, άρνηση πληρωμής του εισιτηρίου, τύπωση των βιβλίων δωρεάν σε τυπογραφεία και σχετικά. Δεν θέλουμε γενικές συνελεύσεις σόου της ΔΑΠ-ΠΑΣΠ και ξεκατινιάσματα αλλά πολιτικές διαδικασίες κτήμα όλων των φοιτητών, ανένταχτων και μη.

Σημείωση: Στο διοικητικό συμβούλιο της σχολής την Πέμπτη 3/10 ΔΑΠ-ΠΑΣΠ ψήφισαν κατά της γενικής συνέλευσης καθώς για αυτές μόνο ζήτημα είναι τα πάρτι και η συγκέντρωση ψήφων. Για το λόγο αυτό μαζεύουμε υπογραφές για την πραγματοποίηση Γ.Σ.