Αυτή είναι η ΔΑΠ

4σέλιδο Πρόγραμμα Εκδηλώσεων 5ου Φεστιβάλ Ε.Α.Α.Κ. Κομοτηνής

Ανακοίνωση της Ε.Α.Α.Κ. Κομοτηνής για την πορεία της 17 Νοέμβρη

Ανακοίνωση της Ε.Α.Α.Κ. Κομοτηνής για την πορεία της 17 Νοέμβρη

Στις 17 Νοέμβρη ολόκληρη η Ελλάδα σείστηκε από τις τεράστιες πορείες που έγιναν όχι απλά για να “γιορτάσουν” την επέτειο της ηρωικής και μεγαλειώδους νεολαιίστικης και παλλαϊκής εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αλλά γιατί τα κεντρικά μηνύματα του τότε, το “ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”, το “έξω οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ”, το “ποτέ ξανά φασισμός” παραμένουν πιο επίκαιρα από ποτέ, αποτελούν λαμπρό φάρο για τους αγώνες του σήμερα. Όπως και τότε, έτσι και σήμερα οι εργαζόμενοι και η νεολαία αγωνίζονται για τα αυτονόητα, μέσα σε ένα φόντο εφιαλτικών εργασιακών και κοινωνικών μέτρων, με την δημόσια-δωρεάν παιδεία να καταρρέει, με μία ολοένα και περισσότερο εντεινόμενη και χουντικής εμπνέυσεως αυταρχικοποίηση και καταστολή των αγώνων και κάθε διαφορετικής φωνής.

Μέσα σε αυτό το κλίμα λοιπόν, όταν η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Κομοτηνής ήρθε να καταθέσει στεφάνι για να τιμήσει υποτίθεται την επέτειο του Πολυτεχνείου, στην πραγματικότητα για να φορέσει ένα δήθεν δημοκρατικό και αγωνιστικό προσωπείο, η Ε.Α.Α.Κ Κομοτηνής επέλεξε να εκδιώξει το κλιμάκιο των μεγαλοδαπιτών και να εμποδίσει αυτό το κακόγουστο αστείο. Πριν συνεχίσουμε, οφείλουμε να κάνουμε μια μικρή αναδρομή στα γεγονότα της ημέρας:

Το χρονικό ενός “ανοιγμένου κεφαλιού” Μετά την όχι και τόσο βίαιη απώθηση των εκπροσώπων της ΔΑΠ από την Ε.Α.Α.Κ. ο υπεύθυνος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Μάριος Σταύρου ενώ αποχωρεί από το σημείο υγειέστατος, επισκέπτεται το Σισμανόγλειο Νοσοκομείο. Εκεί οι γιατροί του λένε ότι δεν έχει τίποτα και τον στέλνουν σπίτι του. Αυτός όμως δεν τα παρατάει τόσο εύκολα. Αρχίζει τα τηλέφωνα στους πολιτικούς παράγοντες της πόλης και έπειτα από εντολή τους, πραγματοποιείται η εισαγωγή του με το στανιό. Την ίδια στιγμή, οι υπόλοιποι δαπίτες ξεσαλώνουν στο ίντερνετ μιλώντας για δολοφονικές επιθέσεις, ανοιγμένα κεφάλια, ράμματα, κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και ανακαλύπτοντας πέτρες και λοστάρια, ενώ παράλληλα αποκαλύπτουν το πραγματικό πρόσωπό τους κάνοντας εγκωμιαστικά σχόλια για την χούντα των συνταγματαρχών, για τον εμφύλιο πόλεμο κλπ. Λίγο αργότερα βέβαια, την ώρα που ο αρχηγός τους “πάλευε με τον χάρο” στο νοσοκομείο, πνίγαν σύσσωμοι τον καημό τους στο κρητικό γλέντι (οι φωτογραφίες μαρτυρούν το θρήνο και την ανησυχία τους, προδίδοντας την σοβαρότητα της κατάστασης της υγείας του φυρερίσκου).

Το μόνο που έχουμε να πούμε, είναι ότι οι ΔΑΠίτες ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ. Για να μην ξεχνιόμαστε όμως, οφείλουμε να κάνουμε και μία ιστορική αναδρομή για το ποιόν της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Οι δαπίτες είναι οι πολιτικοί απόγονοι των ΕΚΟΦιτών [όχι απλά μεταφορικά: η νεολαία της ΕΡΕ, το κόμμα του “εθνάρχη” Καραμανλή (ο οποίος κατά την διάρκεια της χούντας έκανε dolce vita στο Παρίσι...) πριν την δημιουργία της ΝΔ, συμμετείχε επίσημα με μέλος στο προεδρείο της ΕΚΟΦ], των τραμπούκων φασιστοειδών χρηματοδοτούμενων από κρατικές υπηρεσίες, που με ρόπαλα και λοστάρια βρίσκονταν έξω από κάθε μεγάλη και μικρή κινητοποίηση των φοιτητών, από τις διάφορες κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις μέχρι την κατάληψη της Νομικής και του Πολυτεχνείου, συνεργαζόμενοι με την χουντική αστυνομία, σπάζοντας κεφάλια, διαλύοντας συνελεύσεις και “δίνοντας” στην ασφάλεια αγωνιστές.

Είναι οι ίδιοι, που στηρίζoυν μεταπολιτευτικά όλες τις αντιδραστικές κυβερνήσεις, την κυβέρνηση της ΝΔ η οποία δολοφόνησε τους νεολαίους απεργούς Ι. Κουμή και Σ. Κανελλοπούλου το 1980 στην επέτειο για την εξέγερση του Πολυτεχνείου (κατά μια τραγική, για τους ΔΑΠίτες, ειρωνεία της “τύχης”) , είναι οι ίδιοι που το 1991 στις μεγαλειώδεις πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις και στις πανελλαδικές μαθητικές καταλήψεις βρέθηκαν “στην πρώτη γραμμή” υπεράσπισης της αντεκπαιδευτικής και αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησής τους, όταν μέλη της ΔΑΠ Πάτρας και μεγαλοστελέχη της ΟΝΝΕΔ εισβάλλανε με κράνη και λοστάρια σε κατειλημμένα σχολεία και δολοφονήσαν πολτοποιόντας (στην κυριολεξία...) το κεφάλι του αγωνιστήκαθηγητή Νίκου Τεμπονέρα. Είναι αυτοί που το 2006-2007 υπερασπίζονταν το ξεπούλημα των ΑΕΙ/ΤΕΙ, την αντεκπαιδευτική αναδιάρθωση της Γιαννάκου, την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, που στέλναν τραμπούκους και μπράβους στο πανεπιστήμιο για να σπάσουν καταλήψεις και συνελεύσεις.

Είναι αυτοί που σήμερα αποτελούν τον κυριότερο εκφραστή της κυβέρνησης στο Πανεπιστήμιο, αυτοί που είναι ξεκάθαρα υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων και συνολικά της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης , εκφράζοντας χλιαρές “αντιθέσεις” στα πιο επιμέρους ζητήματα αλλά στηρίζοντας την ουσία του νόμου, αυτοί που βάζουν φρένο στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις μην επιτρέποντας στους Συλλόγους Φοιτητών να διεξάγουν συνελεύσεις γιατί “δεν υπάρχει λόγος” όταν η ταφόπλακα των εργαζόμενων και της νεολαίας, το νημόνιο ΙΙΙ, ψηφίζεται στην Βουλή εν μέσω τεράστιων διαδηλώσεων, είναι αυτοί που θεωρούν τους Συλλόγους τσιφλίκι τους και φτύνουν στα μούτρα 200+ συμφοιτητών τους μην αναγνωρίζοντας τις υπογραφές που μαζεύτηκαν για την διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης του ΣΦ Νομικής.

Είναι αυτοί που αποτελούν το “δημοκρατικό” πλυντήριο όλων των ακροδεξιών και παρακρατικών σιχαμάτων μέσα στις σχολές, αυτοί που ανοιχτά υψώνουν τον ναζιστικό χαιρετισμό μέσα στις Συνελεύσεις και καταψηφίζουν ψηφίσματα ενάντια στις φασιστικές επιθέσεις και προκλήσεις. Είναι αυτοί που φιλοξενούν στο κόμμα τους τους ανοιχτά φασιστοχουντικούς Άδωνι Γεωργιάδη και του τσεκουροφόρου προέδρου της παπαδοπουλικής νεολαίας ΕΠΕΝ, Μάκη Βορίδη. Είναι αυτοί που αντλούν τα αντιλαϊκά, αντι-αριστερά και σιχαμένα “επιχειρήματά” τους απευθείας από τον βούρκο της Χρυσής Αυγής όταν λένε δημόσια ότι “δεν υπήρχαν νεκροί στο Πολυτεχνείο” (σημείωση: τότε για ποιον πεσόντα καταθέτουν στεφάνι; Μήπως για την χούντα;) και διαμηνύουν ότι οι ηρωικοί αγωνιστές του πολυτεχνείου, που έδωσαν ψυχή και σώμα για την λαϊκή εξουσία, την αυτοδιάθεση της χώρας ενάντια σε ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, το ψωμί, την παιδεία, την ελευθερία, το τσάκισμα του φασισμού, ήταν λαμόγια που κοίταζαν να την βολέψουν, την στιγμή που οι ίδιοι ήταν οι μεγαλύτεροι μιζαδόροι, χαφιέδες, γλείφτες και προδότες του λαού για ένα ξεροκόκκαλο και ένα βόλεμα σε ακριβοπληρωμένες από τον ιδρώτα του λαού θέσεις. Ήταν, είναι και θα είναι τα εθελόδουλα τσιράκια των κάθε καταπιεστών που έχει γνωρίσει η χώρα στην σύγχρονη ιστορία, από τον Μεταξά μέχρι τον γερμανό κατακτητή, από την χούντα μέχρι και σήμερα.

Αυτό που εμείς ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ, αλλά ούτε και ο ίδιος ο λαός, είναι ότι όσες εφεδρείες και “πέμπτες φάλαγγες” και να επιστρατέψει το σύστημα, όσους τραμπούκους και παρακρατικούς, όσους ταγματασφαλήτες, είτε είναι με το τουφέκι ενάντια στους αγωνιστές, είτε φοράνε γραβάτες, δεν κατάφεραν ποτέ –και ούτε πρόκειται– να μας κάνουν να σκύψουμε το κεφάλι, να κάμψουν το φρόνημα των αγωνιζόμενων νέων και εργαζομένων, αλλά αντίθετα κάθε φορά ο λαός όρθωνε το ανάστημά του και τους έστελνε στον αγύριστο.

Αυτό που πρέπει να βάλουν καλά στο κεφάλι τους είναι ότι το κίνημα θα πει την τελευταία λέξη, θα γιγαντωθεί για άλλη μια φορά για να τους ανατρέψει και να τους στείλει εκεί που ανήκουν: στον υπόνομο της ιστορίας. Η χούντα δεν τελείωσε το 73' – Εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία! Ήρθε η ώρα για τα πολυτεχνεία της νέας εποχής, τα πολυτεχνεία που δεν θα μείνουν αυτή τη φορά στην μέση, αλλά θα πάνε μέχρι τέλους, μετατρέποντας το ψωμί-παιδεία-ελευθερία από σύνθημα σε πραγματικότητα, με συλλογικούς ανυποχώρητους αγώνες διαρκείας, στα χέρια των εργαζομένων και της νεολαίας!

Όσον αφορά στην Ε.Α.Α.Κ. Κομοτηνής, θα εμποδίζει κάθε προσπάθεια των νοσταλγών της χούντας και των εκπροσώπων της συγκυβέρνησης εξαθλίωσης να συμμετέχουν στις εκδηλώσεις μιας λαϊκής ταξικής εξέγερσης, όπως αυτήν του Πολυτεχνείου. Το μόνο για το οποίο οφείλουμε να απολογηθούμε, είναι οτι επιτρέψαμε στο δίδυμο αδερφάκι της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, την ΠΑΣΠ, να παραμείνει στον χώρο. Άντε και του χρόνου!

ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΝ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΛΑΟΣ

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ

ΟΥΤΕ ΜΕ ΣΤΕΦΑΝΙΑ, ΟΥΤΕ ΜΕ ΓΙΟΡΤΕΣ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΤΙΜΑΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΟΥΤΕ ΜΕ ΣΤΕΦΑΝΙΑ, ΟΥΤΕ ΜΕ ΓΙΟΡΤΕΣ
ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΤΙΜΑΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Η επέτειος του Πολυτεχνείου έρχεται φέτος μόλις μια βδομάδα μετά την ψήφιση του νέου πακέτου μέτρων, του μνημονίου 3, και του νέου προϋπολογισμού που το συνοδεύει. Σαν να μην έφταναν τα ήδη βάρβαρα μέτρα που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια, η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, με τις ευλογίες της ΕΕ και του ΔΝΤ, έρχεται να σφραγίσει τον νέο κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα. Τη στιγμή που ήδη η ανεργία έχει σπάσει τα κοντέρ, οι μισθοί, τα επιδόματα και οι συντάξεις έχουν αγγίξει νούμερα που δεν αρκούν ούτε για τις στοιχειώδεις ανθρώπινες ανάγκες, που γινόμαστε μάρτυρες της κατεδάφισης της παιδείας, της υγείας και της ασφάλισης, έρχονται να μας πουν πως αυτά δεν είναι αρκετά, πως πρέπει να κάνουμε μερικές ακόμα “θυσίες” για να μπορέσουμε να “δούμε φως στο τούνελ”.

Πιο συγκεκριμένα -και δίνοντας μόνο μερικά παραδείγματα απ' τον ορυμαγδό του μνημονίου 3- έρχεται νέα τεράστια μείωση στους μισθούς και τις συντάξεις, κατάργηση επιδομάτων αδείας και δώρων, το όριο συνταξιοδότησης ανεβαίνει στα 67 και καταργείται (κάτι πρωτοφανές στη σύγχρονη ιστορία) η Εθνική Σύμβαση Εργασίας, πράγμα το οποίο σημαίνει πως δε θα υπάρχει πλέον διαπραγμάτευση για τον κατώτατο μισθό από τους εργαζομένους αλλά θα καθορίζεται απ' την κυβέρνηση με τη λογική του “αποφασίζω και διατάσσω”. Ταυτόχρονα, ο προϋπολογισμός προβλέπει ότι, παρά τη νέα φορομπηξία, η μείωση του ελλέιματος θα προέλθει κατά τεράστιο ποσοστό (πάνω από 70%) απ' τη μείωση των κοινωνικών δαπανών.

Βέβαια, όταν αυτοί μιλάνε για μείωση των δαπανών κατά 2,1 δις για την υγεία, αυτό που δεν μας λένε είναι: δεκάδες νοσοκομεία κλειστά, χωρίς γιατρούς και προσωπικό, χωρίς φάρμακα και αναλώσιμα, νοσοκομεία στα οποία θα πρέπει να πληρώνουμε 25 ευρώ απλά για να εισαχθούμε. Όταν συνολικά για την παιδεία πηγαίνει το 2.5% του (ήδη συρρικνωμένου σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια) ΑΕΠ, ξεχνάνε να μας πουν ότι αυτό σημαίνει οικονομική κατάρρευση των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, κατάργηση της φοιτητικής μέριμνας, κλεισίματα και συγχωνεύσεις σχολών και σχολείων, αντίτιμο στα λεωφορεία των μαθητών και σπουδαστών κοκ.


Με άλλα λόγια, φορτώνουν όλα τα βάρη στον λαό, την ίδια στιγμή που το μεγάλο κεφάλαιο παίρνει νέες φοροαπαλλαγές, οι τράπεζες ανακαιφαλαιοποιούνται (με χρήματα του δημοσίου) από τα λεφτά που εμείς πληρώνουμε σε φόρους, τα λεφτά για την αστυνομία και τις στρατιωτικές δαπάνες (υποβρύχια που γέρνουν, εκστρατείες σε Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή) βρίσκονται στα ύψη.

Προφανώς η ψήφιση των μέτρων δεν πέρασε χωρίς απάντηση. Το κοινοβούλιο βρέθηκε επί δυό μέρες αποκλεισμένο από τους διαδηλωτές που συμμετείχαν στην 48ωρη πανεργατική απεργία και η κυβέρνηση κατάφερε οριακά μόνο να περάσει τα μέτρα, με 153 από τους 170+ βουλευτές που είχε μέχρι πρόσφατα. Βλέπουμε μία κυβέρνηση να χάνει τον έλεγχο, και ένα εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα να δείχνει με τις απεργίες, τις καταλήψεις και τις διαδηλώσεις που τείνουν να έχουν ολοένα και μεγαλύτερη διάρκεια και μαχητικότητα ότι δεν θα περιμένει να πέσει η κυβέρνηση σαν ώριμο φρούτο (όπως το θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ), αλλά είναι αποφασισμένο να αγωνιστεί και να πάρει την κατάσταση στα χέρια του.

Το κίνημα έδειξε την αποφασιστικότητά του και στις προσπάθειες συγκρότησης των Συμβουλίων Διοίκησης τις οποίες μπλόκαρε επανειλημμένα το τελευταίο διάστημα με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να καταφεύγει στις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες για να μπορέσει να εξασφαλίσει την εκλογή τους. Είδαμε την προηγούμενη εβδομάδα ότι παρά τις προσπάθειες να διεξάγουν “στη ζούλα” τις εκλογές για την ανάδειξη των εξωτερικών μελών (μέλη που δεν σχετίζονται με την ακαδημαϊκή κοινότητα, όπως ο πρόεδρος της RAYCAP Α.Ε. κλπ), ήμασταν και πάλι εκεί για να τους χαλάσουμε τα σχέδια, με αποτέλεσμα να αναβληθούν ξανά οι εκλογές.

Εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία!

Σχεδόν 40 χρόνια μετά, οι συμβολισμοί που φέρνει η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου είναι πιο έντονοι από ποτέ και δυστυχώς το σύνθημα ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.

ΨΩΜΙ: γιατί πρέπει να παλέψουμε ενάντια σε αυτούς που μας σπρώχνουν στην αιώνια λιτότητα, την εξαθλίωση και την ανεργία.
ΠΑΙΔΕΙΑ: γιατί πρέπει να παλέψουμε για ένα πραγματικά δημόσιο και δωρεάν για όλους Πανεπιστήμιο, ενάντια στο πανεπιστήμιο Α.Ε. που βγάζει απόφοιτους υπερ-εξειδικευμένους, αμόρφωτους και ελαστικά απασχολούμενους εργαζόμενους στην καλύτερη, άνεργους στη χειρότερη.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: γιατί πρέπει να παλέψουμε ενάντια σε ένα σύγχρονο ολοκληρωτικό καθεστώς που λειτουργεί υπό τον κοινοβουλευτικό μανδύα.

Έξω από οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ λέγαν το ’73, κόντρα στην ΕΕ, το ΔΝΤ και τους ντόπιους πολιτικούς ακολούθους τους πρέπει να πούμε σήμερα.

Η φετινή 17η Νοέμβρη πρέπει να μας βρει στο δρόμο, όπου μέσα από την μαζική συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις των Συλλόγων μας θα προβούμε σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις και καταλήψεις. Το φοιτητικό κίνημα να προστεθεί στο λαϊκό ξεσηκωμό, να βρεθούμε στο πλάι των εργαζόμενων γονιών μας όχι υπό το πρίσμα της απλής εναντίωσης στο νόμο αλλά ως ένα ζωτικό κομμάτι της κοινωνίας και ως η μελλοντική γενιά εργαζομένων που θα ζει και θα εργάζεται με χειρότερους όρους απ’ότι οι γονείς μας.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΦ ΝΟΜΙΚΗΣ
ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 15/11, ΩΡΑ 18:00
στο Αμφιθέατρο της Π. Νομικής

Γενική Συνέλευση 15/11

Αφίσα και πρόγραμμα για το 5ο Φεστιβάλ Ε.Α.Α.Κ. Κομοτηνής