Γενική Συνέλευση 24/10

Αφίσα:

Κείμενο:

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 24/10!

Στις 19/10 για ακόμη μια φορά πλατείες και δρόμοι γέμισαν ξανά με εκατοντάδες διαδηλωτές που έδωσαν το παρόν σε μια ακόμη πανεργατική απεργία, τη μαζικότερη ίσως των τελευταίων ετών. Το μήνυμα και από αυτή την κινητοποίηση ενάντια σε κυβέρνηση-Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ. ήταν ξεκάθαρο, τα χαράτσια τους, οι απολύσεις, οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, η εργασιακή εφεδρεία και όλος ο συρφετός νέων μέτρων που θέλουν να επιβάλλουν δεν θα περάσουν, θα μας βρουν απέναντι τους. Κρίκος στην αλυσίδα των κινητοποιήσεων πανελλαδικά ήταν αυτή τη φορά και η πόλη της Κομοτηνής όπου η τοπική κοινωνία παρέλυσε με συμμετοχή της πλειοψηφίας των εργαζομένων στην απεργία και πάγωμα όλης της αγοράς.

Αυτή λοιπόν την ημέρα που όλοι ήταν στους δρόμους ο Σ.Φ. Νομικής έλαμψε δια της απουσίας του... Αυτό βεβαίως δεν είναι καθόλου τυχαίο αφού εδώ και δύο εβδομάδες οι καθεστωτικές παρατάξεις της  ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ πολύ έντεχνα παρακωλύουν τη διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης, η οποία θα είχε  ως πρωταρχικό στόχο την απόφαση για συμμετοχή του Συλλόγου στην απεργία. Εμείς, βλέποντας τους εαυτούς μας ως μελλοντικούς εργαζόμενους, θεωρούμε ότι σε μια περίοδο που αμφισβητούνται τα πάντα και η ελληνική κοινωνία μοιάζει με καζάνι που βράζει, υπάρχει πραγματική ανάγκη συμπόρευσης όλων των φοιτητικών συλλόγων με το εργατικό κίνημα. Ιδιαίτερα τώρα που ο νόμος έκτρωμα Διαμαντοπούλου έχει ήδη αρχίσει να εφαρμόζεται σε όλα τα ελληνικά πανεπιστήμια.

Αυτή λοιπόν τη στιγμή ο φοιτητικός σύλλογος δεν μπορεί να μείνει ανενεργός, δεν μπορεί να ακολουθήσει τις τακτικές της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ που λένε όχι στις Γενικές Συνελεύσεις. Αυτή η λογική της ομαλότητας εντός των σχολών είναι που ουσιαστικά επιβάλλει το νόμο στην πράξη. Οι παρατάξεις του δικομματισμού ξεχνώντας τις αγωνιστικές κορώνες τους λίγο καιρό πριν, αποφάσισαν μάλλον πως ο νόμος που διαλύει τα ελληνικά Πανεπιστήμια δεν είναι και τόσο σημαντικός, μεγαλύτερη σημασία έχουν τώρα για αυτούς τα πάρτι υποδοχής και οι μαζικοί καφέδες με το πρώτο έτος, “για να το γνωρίσουν καλύτερα”. Οι λογικές αυτές δεν έχουν να προτείνουν τίποτα για το φοιτητικό κίνημα και στέκονται απέναντι σε αυτό και στη δυνατότητά του να πετύχει νίκες. Και επειδή αυτή τη στιγμή όποιος δεν είναι μέρος της λύσης του προβλήματος είναι μέρος του προβλήματος, “η ομαλότητα” όπως προτείνει η ΔΑΠ και πιο ύπουλα η ΠΑΣΠ εξυπηρετεί τα μικρομάγαζά τους και στρώνει το κόκκινο χαλί για να ολοκληρωθεί η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στο σύνολο της.

Η δική μας λογική έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τέτοιου είδους πρακτικές. Ο φοιτητικός σύλλογος δεν είναι τσιφλίκι κανενός και κανείς δεν μπορεί να στερήσει τη δυνατότητα στους φοιτητές να αποφασίζουν από κοινού τις δράσεις τους μέσα από τα συλλογικά όργανα λήψης αποφάσεων, δηλαδή τις Γενικές Συνελεύσεις. Οι αποφάσεις των συλλόγων δεν πρέπει να παίρνονται από τα πάνω από τις “πεφωτισμένες” συνδικαλιστικές ηγεσίες, αλλά αμεσοδημοκρατικά από τα κάτω, μέσα στα φοιτητικά αμφιθέατρα και να υλοποιούνται από όλους, χωρίς καμία λογική ανάθεσης.

Είναι απαραίτητη προϋπόθεση για ένα νικηφόρο φοιτητικό κίνημα η συμμετοχή όλων των φοιτητών στις γενικές συνελεύσεις, καθώς επίσης η πραγματοποίηση εξωστρεφών δράσεων και η συμμετοχή σε κάθε απεργιακή κινητοποίηση. Απαίτηση του φοιτητικού κινήματος δεν πρέπει να είναι μόνο η ανατροπή του νέου νόμου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά η ανατροπή συνολικότερα της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής, η οποία μπορεί να επέλθει μόνο με το συντονισμό με όλες τις κινητοποιήσεις που πραγματοποιούνται, που κλιμακώνουν τον αγώνα και ασκούν πίεση στην κυβέρνηση. Η οραματικότητα και ο αυθορμητισμός της νεολαίας, καθώς και το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα με την εμπειρία των αγώνων του παρελθόντος, σε συνδυασμό με τους αγώνες που δίνουν οι εργαζόμενοι σε κάθε χώρο δουλειάς, μπορούν να δημιουργήσουν ένα εκρηκτικό μείγμα ικανό να μετατρέψει τον κοινωνικό αναβρασμό σε δύναμη ανατροπής της κυβέρνησης και κάθε επίδοξου διαχειριστή της ίδιας πολιτικής.