Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Όσον αφορά την ΠΚΣ-ΜΑΣ


Διαδικασία Γενικών Συνελεύσεων

4 ΣΗΜΕΙΑ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

Με αφορμή την διεξαγωγή της τελευταίας Γ.Σ. του συλλόγου μας, κρίνουμε απαραίτητο να προβούμε σε κάποιες παρατηρήσεις όσον αφορά τόσο την ίδια τη διαδικασία, όσο και το επίπεδο του πολιτικού λόγου που αρθρώνεται με σοβαρότατες συνέπειες για τη λειτουργία του συλλόγου μας. Όπως παρατηρήσαμε και την περασμένη Τρίτη η Γ.Σ. με τον τρόπο που διεξάγεται καταλήγει να είναι μια απολιτική και ανούσια μαραθώνια διαδικασία, η οποία κουράζει τη συντριπτική πλειοψηφία του φοιτητικού σώματος. Το αποτέλεσμα είναι να αποθαρρύνεται ο φοιτητής απ’το να παρακολουθεί τη συνέλευση ως το τέλος, να αποχωρεί και τελικά να μη συμμετέχει στις αποφασιστικές διαδικασίες (ψήφιση πλαισίων/ψηφισμάτων) του συλλόγου.
Επιπροσθέτως, τη συνέλευση εκφυλίζουν περεταίρω οι απολιτικές τοποθετήσεις των καθεστωτικών παρατάξεων (ΔΑΠ και ΠΑΣΠ),οι οποίες τείνουν να μετατρέψουν το μοναδικό αυτό θεσμό της φοιτητικής αμεσοδημοκρατίας σε ένα άνευ προηγουμένου ψευδοπολιτικό Circus Medrano. Δεν είναι δυνατόν την ώρα που η φοιτητική κοινότητα μέσα από μια διαδικασία ζύμωσης  προσπαθεί να βρει λύσεις απέναντι στα σοβαρά προβλήματα της εκπαιδευτικής συγκυρίας, κάποιοι να αναλώνονται σε μια ανούσια ψηφοθηρική μάχη εντυπώσεων, του τύπου ποιος είναι “πάντα δίπλα” στους φοιτητές, υποτιμώντας προφανώς την νοημοσύνη των παρευρισκομένων!
Η ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ-Ε.Α.Α.Κ σε μια προσπάθεια ποιοτικής αναβάθμισης του πολιτικού λόγου καταθέτουμε τις παρακάτω προτάσεις για μια Γ.Σ. πιο ευέλικτη, πιο ουσιαστική, πιο μαζική και εν τέλει πιο δημοκρατική:

Ø     Μια και μοναδική για κάθε παράταξη τοποθέτηση-παρουσίαση των θέσεων της, διάρκειας 15-25 λεπτών.
Πράγματι θεωρούμε ότι οι δευτερολογίες και οι επόμενες ομιλίες όπως αυτές διεξάγονται τώρα είναι άσκοπες και χρονοβόρες και γι’αυτό πρέπει να απαλειφτούν. 20 λεπτά είναι υπεραρκετός χρόνος για την ανάπτυξη των επιχειρημάτων κάθε παράταξης.

Ø     Υποβολή ερωτήσεων απ’το φοιτητικό σώμα σε κάθε ομιλητή.
Είναι αδιανόητο οι εκτιθέμενες απόψεις να μην μπορούν να περάσουν από κανέναν έλεγχο απ’το Σώμα πλην βέβαια της τελικής ψηφοφορίας. Έτσι κανένας δεν θα μπορεί να κρυφτεί πίσω από ασάφειες και αοριστολογίες και σε τελική ανάλυση αποδεικνύεται περίτρανα αν οι ομιλητές των παρατάξεων έχουν συνείδηση του τι προτείνουν στο σύλλογο ή αν είναι απλά σερβιτόροι κάποιων έτοιμων προτάσεων που άλλοι μαγείρεψαν. Άλλωστε είναι απαράδεκτο που αυτή τη στιγμή είμαστε ο μόνος ΣΦ που δεν έχει υιοθετήσει την υποβολή ερωτήσεων.

Ø     Αυτοτελή διαδικασία τοποθετήσεων από τον ανεξάρτητο κόσμο της συνέλευσης μετά τις τοποθετήσεις των παρατάξεων. Με ανοιχτό κατάλογο και διάρκεια ως 15 λεπτά.
Με αυτόν τον τρόπο θα αναβαθμιστεί ο ρόλος του ανένταχτου κόσμου καθώς με το υπάρχον καθεστώς οι ελεύθεροι ομιλητές μπορούν να μιλήσουν μόνο δύο λεπτά.

Ø     Αυτοτελή διαδικασία ψηφισμάτων άσχετων με το θέμα της συνέλευσης πριν την τελική ψήφιση των πλαισίων με 5λεπτη τοποθέτηση για το ψήφισμα από αυτόν που το κατεβάζει, άτομο ή παράταξη.

Καταθέτοντας  τις παραπάνω προτάσεις επιθυμούμε μαζικές αμεσοδημοκρατικές και δημοκρατικές διαδικασίες. Πολιτική αντιπαράθεση και όχι τσίρκο κομματικών στρατών. Ευέλικτες διαδικασίες που δε θα κουράζουν τους φοιτητές αλλά θα ξεκαθαρίζουν πολιτικές γραμμές και απόψεις. Με αφορμή την πρόταση μας θέλουμε να ανοίξει διάλογος με όλες τις δυνάμεις του φοιτητικού κινήματος για το ζήτημα αυτό, ώστε να γίνει επιτέλους πραγματικότητα η άμεση δημοκρατία, η μαζική και ενεργή συμμετοχή των φοιτητών καθώς και το πρόταγμα «ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ».

ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ – Ε.Α.Α.Κ.
όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις

Για τις προεδρικές εκλογές 20/10


Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Πλαίσιο 19/10

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΕΝΩΤΙΚΟ – ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ-Ε.Α.Α.Κ  ΣΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ 19/10

          Πριν από ακριβώς ένα χρόνο, στις 4 Οκτώβρη του 2009, το ΠΑΣΟΚ ανακηρυσσόταν θριαμβευτής των εθνικών βουλευτικών εκλογών, «θερίζοντας» την απογοήτευση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων που είχε «σπείρει» η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ με τις αντεργατικές πολιτικές που εφάρμοσε, και μοιράζοντας απλόχερα υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις πως η χώρα θα ξεπερνούσε όλα τα οικονομικά της προβλήματα με τρόπους και μέσα ανώδυνα για τους πολίτες. Τα «καύσιμα» αυτής της νίκης τα εξαργύρωσε μέσα στο χρόνο που πέρασε με το χειρότερο κύμα αντεργατικών μεταρρυθμίσεων που γνώρισε η χώρα μετά τη μεταπολίτευση, και την παράδοση της χώρας στο ΔΝΤ και την ΕΕ, πάντα με την στήριξη των εταίρων του, ΝΔ και ΛΑΟΣ.

ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ – ΜΝΗΜΟΝΙΟ – ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ

          Η παράδοση της χώρας στην τρόικα (ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ) πλασαρίστηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ως η μόνη “πατριωτική και υπεύθυνη” λύση για το ξεπέρασμα της κρίσης, την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους και τη μείωση του ελλείμματος. Στην ουσία όμως η κυβέρνηση, η ΕΕ, το ΔΝΤ και οι τραπεζίτες στόχευαν σε μια πολιτική λιτότητας που θέλει να διασώσει το κεφάλαιο από τη κρίση που το ίδιο δημιούργησε διαλύοντας κάθε εργασιακό και κοινωνικό κεκτημένο και καταδικάζοντας το λαό στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
        Για το λαό, το μενού περιλαμβάνει: περικοπές των μισθών και των συντάξεων, αύξηση της φορολογίας και του ΦΠΑ, διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης και υγείας, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, απολύσεις και αύξηση της ανεργίας, ιδιωτικοποιήσεις και  ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου.
        Από την άλλη, ανακοινώνεται νέα μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων από 24% σε 20%. Ο συγκεκριμένος συντελεστής έφτασε από το 40% το 2000, σε 20% το 2010, με διαρκείς μειώσεις από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, οδηγώντας δισεκατομμύρια ευρώ μακριά από τα δημόσια ταμεία. Συγκεκριμένα, το ποσό που θα εξοικονομούσε ένα επιπλέον 20% για ένα χρόνο, υπερκαλύπτει όλες τις δόσεις δανείων των ΕΕ-ΔΝΤ και τα ποσά που εξοικονομούνται από την αφαίμαξη των εργαζομένων με τα ως τώρα μέτρα.
       Η στρατηγική του ελληνικού και του διεθνούς κεφαλαίου είναι ξεκάθαρη: τα παίρνει από αυτούς που δεν έχουν τίποτα να δώσουν, εξαθλιώνοντας τα λαϊκά στρώματα, και τα δίνει σε εκείνους που έχουν τα πάντα. Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης, η αύξηση -αντί για μείωση, όπως μας έλεγαν- του ελλείμματος και η αναθεώρησή του προς τα πάνω από το διευθυντήριο των Βρυξελλών στρώνουν το έδαφος για νέο πακέτο σκληρών μέτρων και αποδεικνύουν ότι όσον αφορά το άμεσο -και έμμεσο -μέλλον, δεν υπάρχει καμία αυταπάτη για την έξοδο από αυτή την καταιγίδα προς όφελος των εργαζομένων και της νεολαίας.
       Όταν τα προσχήματα για έξοδο από την κρίση και μείωση του ελλείμματος αποτυγχάνουν, επιστρατεύεται η βία και η καταστολή. Το πρώτο στάδιο είναι η ιδεολογική καταστολή: λασπολογία από τα ΜΜΕ και την κυβέρνηση απέναντι σε κάθε κλάδο που αγωνίζεται ενάντια στο μνημόνιο. Το δεύτερο στάδιο είναι η φυσική καταστολή: ΜΑΤ μέσα στην Aκρόπολη, δακρυγόνα και ξυλοδαρμοί σε διαδηλώσεις φοιτητών και εργαζομένων, de facto κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ – ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟ

          Την ίδια ώρα, η υπουργός “παιδείας” Διαμαντοπούλου με τις εξαγγελίες της για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση προσπαθεί να συγκροτήσει το πανεπιστήμιο-επιχείρηση, με αφορμή το μνημόνιο. Η επίθεση στην ανώτατη εκπαίδευση είναι ολομέτωπη:
  1. Πτυχία χωρίς ενιαία επαγγελματικά δικαιώματα: Εξατομίκευση – Απαξίωση του πτυχίου.
    Το πτυχίο που μέχρι τώρα ήταν η μόνη προϋπόθεση για να δουλέψει ένας απόφοιτος-μελλοντικός εργαζόμενος μετατρέπεται σε ένα άθροισμα δεξιοτήτων – ατομικό φάκελο προσόντων που θα χτίζεται “δια βίου”. Πιο συγκεκριμένα, με την εισαγωγή των φοιτητών σε σχολές και όχι σε τμήματα, αφενός καταργείται η δυνατότητα του φοιτητή να επιλέγει ο ίδιος το αντικείμενο που τον ενδιαφέρει, καθώς θα φιλτράρεται στο προπαρασκευαστικό έτος και θα στέλνεται ανάλογα με τα κριτήρια που θέτει η κάθε σχολή σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Αφετέρου, καταργείται το πτυχίο όπως το ξέρουμε, καθώς δε θα υπάρχει συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών, αφού ο κάθε φοιτητής θα καλείται να επιλέγει ευκαιριακά τα μαθήματα που θέλει να παρακολουθήσει. Δηλαδή το πτυχίο μετατρέπεται σε ένα φάκελο που θα περιλαμβάνει 1ετή, 2ετή και 3ετή «πτυχία», σεμινάρια και κάθε είδους πιστοποιητικά γνώσης (ECDL, LOWER κτλ.), εγκλωβίζοντας τους αποφοίτους σε ένα αέναο κυνήγι δεξιοτήτων για να μπορέσουν να βρουν μια δουλειά (δεν ονομάστηκε καθόλου τυχαία “δια βίου” το υπουργείο). Αναιρείται δηλαδή η δυνατότητα των αποφοίτων να διεκδικούν συλλογικά με βάση το πτυχίο τους και δημιουργείται μία πραγματικότητα στην οποία ο απόφοιτος αναγκάζεται να ακολουθεί έναν τελείως εξατομικευμένο δρόμο, τρώγοντας ο ένας τη σάρκα του άλλου για να κερδίζει τελικά ο εργοδότης.

  1. Ριζική περικοπή της χρηματοδότησης: Τέλος στη φοιτητική μέριμνα και τα συγγράμματα.
    Τα τελευταία απομεινάρια του δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης όπως περιγράφεται από το σύνταγμα θυσιάζονται στο βωμό του ιερού μνημονίου. Όχι μόνο δεν διευκολύνεται ο φοιτητής, αλλά αντίθετα περικόπτονται οι φοιτητικές παροχές αφού αφενός το κάθε ίδρυμα υποχρεώνεται να τις καλύπτει “αυτοτελώς” (και άρα αυτοβούλως…), αφετέρου καλείται ο καθένας να τις διεκδικεί πλέον ατομικά. Από τη μία το περίφημο πρόγραμμα Εύδοξος” προετοιμάζει το αποκλειστικά ηλεκτρονικό σύγγραμμα που ή θα σου βγουν τα μάτια ή θα το εκτυπώσεις μόνος σου, από την άλλη θεσπίζεται πλέον και το κουπόνι φοιτητή. Μια “επιδότηση” που θα ακολουθεί το φοιτητή ανάλογα με την απόδοσή του, για να καλύψει αυτονόητες ανάγκες όπως πάσο, δωρεάν σίτιση-στέγαση, συγγράμματα κτλ.·  επί της ουσίας, το πρώτο βήμα πριν τα δίδακτρα. 

  1. Εξωπανεπιστημιακές διοικήσεις: Κανένας λόγος των φοιτητών στη διοίκηση.
    Ενώ μέχρι τώρα υπήρχε στοιχειωδώς η δυνατότητα των φοιτητών να έχουν λόγο και σε όργανα του ιδρύματος όπως η σύγκλητος και οι συνελεύσεις τμημάτων, τώρα πια και με τη βούλα στο πανεπιστήμιο που υπάρχει για τους φοιτητές, οι φοιτητές δε θα έχουν κανένα λόγο. Αντίθετα, η διοίκηση μεταφέρεται σε εξω-πανεπιστημιακά στοιχεία - μια επιτροπή του υπουργείου Παιδείας και Ευρωπαίων συμβούλων αλλά και “μάνατζερ” - που θα “διασφαλίζουν” τη σωστή λειτουργία στο πλαίσιο της αγοράς. 

  1. Διάλυση της φοιτητικής καθημερινότητας:  διαγραφές φοιτητών – αναγκαστικές παρακολουθήσεις διαλέξεων - διαγωνίσματα – προαπαιτούμενα μαθήματα.
    Μια “τετάρτη λυκείου” δηλαδή και μάλιστα πολύ πιο εξαντλητική από την τρίτη αφού υπάρχει και η τιμωρία... της διαγραφής. Ένα πανεπιστήμιο που χάνει οποιονδήποτε κοινωνικό χαρακτήρα και λειτουργεί σαν εντατικό φροντιστήριο με φοιτητές – ρομπότ με κύρια έγνοια να βρούνε σημειώσεις και ασκήσεις και να κάτσουν πιο μπροστά στα έδρανα για να τους δει ο καθηγητής. Χαρακτηριστικές είναι άλλωστε οι “δεύτερες πανελλήνιες” που προμηνύει ο νέος τρόπος εισαγωγής. Συμπερασματικά, ο φοιτητής δε θα έχει χρόνο για τίποτα πέρα απ’ τις παρακολουθήσεις και το διάβασμα, ουσιαστικά δηλαδή θα είναι ένας εργαζόμενος πριν βγει στην εργασία.

  1. Καλλικράτης στην εκπαίδευση: Οικονομική αυτοτέλεια... με το ζόρι.
    Συγχώνευση, συνένωση, ακόμη και κατάργηση τμημάτων και όλα αυτά με άξονα την ανταποδοτική χρηματοδότηση. Άρα λοιπόν η χρηματοδότηση των ιδρυμάτων θα εξαρτάται αποκλειστικά από τον ρυθμό προσαρμογής τους στο σύνολο των μεταρρυθμίσεων αλλιώς θα ακολουθήσουν το παράδειγμα των ιδρυμάτων που θα έχουν κλείσει πρώτα. Ήδη πήραμε την πρώτη γεύση απ’ το Παιδαγωγικό των Αθηνών που έβαλε λουκέτο. Κατά τα άλλα τα πανεπιστήμια αφήνονται μόνα τους να επιλέξουν πώς θα “αξιοποιούν” αυτά τα χρήματα…

  1. Αξιολόγηση:  Επιχειρηματικοποίηση του Πανεπιστημίου – σχολές πολλαπλών ταχυτήτων –- μείωση της χρηματοδότησης.
    Το εν λόγω νομοθέτημα προβλέπει μηχανισμούς αξιολόγησης του έργου των ΑΕΙ, εσωτερικής και εξωτερικής, από φορείς στους οποίους θα συμμετέχει μεταξύ άλλων και ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων, και συνακόλουθα με κριτήρια όπως η απασχολησιμότητα του αποφοίτου και η συμβολή του Πανεπιστημίου στην ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας, άρα στην κερδοφορία του κεφαλαίου. Αυτό συνεπάγεται πως τα σχεδόν ανύπαρκτα κονδύλια για την τριτοβάθμια εκπαίδευση όχι μόνο δεν πρόκειται ποτέ να αυξηθούν αρκετά ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες όλων των πανεπιστημίων, αλλά θα μοιράζονται ανάλογα με τα αποτελέσματα της Αξιολόγησης στα πανεπιστήμια εκείνα που πληρούν περισσότερο τα προαναφερθέντα κριτήρια. Έτσι διοχετεύεται το μεγαλύτερο μέρος των κονδυλίων στα πανεπιστήμια που ενδιαφέρουν περισσότερο το κεφάλαιο (π.χ. ΕΜΠ), καταδικάζοντας τα περιφερειακά πανεπιστήμια, καθώς και εκείνα με αντικείμενο με ανθρωπιστικές και νομικές επιστήμες, αφού αυτά δεν εξυπηρετούν άμεσα την ανάπτυξη, να υπολειτουργούν. Καθίσταται λοιπόν φανερό ότι δε χρειάζεται να ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια για να μπουν οι ιδιώτες στην Παιδεία αφού το (υπο)χρηματοδοτούμενο πανεπιστήμιο θα αναγκάζεται να στραφεί σε ιδιωτικούς οικονομικούς πόρους και άρα οι ιδιώτες θα αποκτήσουν λόγο για κάθε πλευρά της ακαδημαϊκής ζωής. Τέλος, με μεθόδους όπως αυτή της Αξιολόγησης εξαναγκάζουν τα πανεπιστήμια, προκειμένου να αξιολογηθούν θετικά, να μεταβάλουν το πρόγραμμα σπουδών με βάση τη γνώση που απαιτεί το κεφάλαιο να έχει ο πτυχιούχος – αυριανός εργαζόμενος, καθώς επίσης και να καθορίσουν το ερευνητικό τους έργο με μόνο κριτήριο την εμπορευσιμότητα.

 ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ
Εάν θέλουμε να υπάρξει μια ηχηρή απάντηση, το φοιτητικό κίνημα πρέπει να αρχίσει να «στήνεται» ήδη από τώρα με διαρκείς διαδικασίες Γενικών Συνελεύσεων, και να ετοιμάζεται για αυτή τη μάχη-ορόσημο.
Τα τελευταία χρόνια, το ίδιο το φοιτητικό κίνημα έχει αναδείξει το συλλογικό δρόμο πάλης, μέσα από τις γενικές συνελεύσεις και τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, την συμμετοχή όλων στις αποφάσεις. Για την ανατροπή αυτών των μεταρρυθμίσεων, η Ε.Α.Α.Κ. παλεύει για ένα φοιτητικό κίνημα που θα είναι διαρκείας, δηλαδή θα βρίσκει συνεχώς δρόμους κλιμάκωσης σε μορφές και περιεχόμενο, που δεν θα αφήνει ούτε μια μέρα να πάει χαμένη, που θα δίνει συνεχώς το παρόν μέσα από τις συλλογικές του διαδικασίες και τη μάχη για την συνεχώς ανώτερη συγκρότηση των αγώνων. Μιας μάχης τελικά του φοιτητικού κινήματος που θα συμβάλει ουσιαστικά στη συγκρότηση του μετώπου παιδείας-εργασίας, με σκοπό την “πολιτική περικύκλωση” της κυβέρνησης και της αναβαθμισμένης επίθεσης που διεξάγει σε εργαζομένους και νεολαία, μακριά από τις λογικές της διαχειριστικής αριστεράς ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ που πια ο  ρόλος τους περιορίζεται στην εκτόνωση και την ενσωμάτωση των αγώνων. Πρέπει να πάψει πια το φοιτητικό σώμα να παίζει ρόλο απλής αλληλεγγύης στον αγώνα του εργαζόμενου κόσμου, αλλά να αποτελέσει κομμάτι ενός μαχόμενου κοινωνικού υποκειμένου με απώτερο σκοπό την ουσιαστική οργανική σύνδεση φοιτητών και εργαζομένων γιατί πολύ απλά ο σημερινός φοιτητής αποτελεί και το μελλοντικό εργαζόμενο.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
·       Να αποσυρθεί το πολυνομοσχέδιο Διαμαντοπούλου για εκπαίδευση
·       Να καταργηθεί ο Νόμος-Πλαίσιο
·       Να ανατραπούν οι νόμοι για αξιολόγηση, Ι.Δ.Β.Ε., Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π., Κ.Ε.Σ.
·       Μία σχολή ανά γνωστικό αντικείμενο. Ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό κλάδο με όλα τα εργασιακά- επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό, μοναδική προϋπόθεση για εύρεση δουλειάς.
·       Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, συγκοινωνίες για όλους. Αύξηση των δαπανών για όλες τις κοινωνικές ανάγκες.
·       Καμία κατάργηση του ασύλου. Διεύρυνση του ασύλου σε σχολεία κι εργασιακούς χώρους.
·       Ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση, δημόσια και δωρεάν για όλους.
·       Εκπαίδευση κι έρευνα για τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας κι όχι της κερδοφορίας. Έλεγχος από τις γενικές συνελεύσεις φοιτητών, καθηγητών κι εργαζομένων.
·       Να μην εφαρμοστεί ο αντιδραστικός Πρότυπος Εσωτερικός Κανονισμός, καμία ποινικοποίηση των αγώνων μας
 ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:
·       Απαγόρευση των απολύσεων. - Καμία σκέψη για άρση της μονιμότητας στο δημόσιο.
  • Καμία σκέψη για πάγωμα ή περικοπή μισθών.
·       Άμεση στάση πληρωμών και διαγραφή του ληστρικού χρέους. Το χρέος που δημιούργησε η άρχουσα τάξη και όχι οι εργαζόμενοι και οι φοιτητές έχει ήδη αποπληρωθεί και τώρα απλά καλούμαστε να πληρώσουμε τους τόκους.
·       Κρατικοποίηση των τραπεζών με εργατικό έλεγχο, χωρισμό εκκλησίας και κράτους και δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας, ως πηγές εσόδων.
·       Έξοδο από την ΕΕ, ΔΝΤ και ΟΝΕ.
·       Ανατροπή του Προγράμματος Σταθερότητας.
·       Να μην εφαρμοστούν  τα νέα μέτρα της κυβέρνησης.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:
·       Κατάληψη της σχολής την Πέμπτη 21/10 και συμμετοχή με πορεία στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο
·       Νέα Γενική Συνέλευση την Τρίτη 26/10


ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ -
Ε.Α.Α.Κ.

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Κάλεσμα σε Γενική Συνέλευση 19/10

ΟΥΤΕ ΣΙΩΠΗΣ, ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΑΓΗΣ, ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Η Γενική Συνέλευση της Τρίτης 19/10 διεξάγεται τη στιγμή που η ΕΕ των πολυεθνικών και το ΔΝΤ, σε συνεργασία με ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ έχουν βάλει στη γκιλοτίνα εργασιακά και κοινωνικά κεκτημένα δύο αιώνων. Το «μνημόνιο-μονόδρομος» οδήγησε σε αδιέξοδο: το έλλειμμα αυξήθηκε και είναι πλέον φανερό σε όλο το λαό ότι δεν αποτελούσε τίποτα παραπάνω από μια φθηνή δικαιολογία για να κοπούν μισθοί και συντάξεις, να αυξηθεί η φορολογία, να καταργηθούν οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και να χαθεί κάθε έννοια κοινωνικού κράτους. Το αστικό μπλοκ εξουσίας έχει διαλέξει τη πλευρά των τραπεζιτών και των εργοδοτών εξαθλιώνοντας τους εργαζόμενους και οδηγώντας την οικονομία σε νέα ύφεση.
Δεν είναι τυχαίο ότι το υπουργείο «παιδείας» προωθεί νέα σκληρά μέτρα στο πανεπιστήμιο που καταργούν κάθε έννοια δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Η εφαρμογή του Καλλικράτη στην εκπαίδευση (κλείσιμο-συγχώνευση τμημάτων), η εισαγωγή του ιδιώτη στη διοίκηση του πανεπιστημίου, ο θεσμός της δια βίου μάθησης, η μείωση των φοιτητικών παροχών και η οικονομική επιβάρυνση των φοιτητών, η διάσπαση των πτυχίων, η εντατικοποίηση των σπουδών και γενικότερα η λειτουργία του πανεπιστημίου σαν επιχείρηση θα αποτελέσουν αναλογική εφαρμογή του μνημονίου στην εκπαίδευση. Στόχος του κεφαλαίου είναι όχι μόνο να τσακίσει τους εργαζόμενους, αλλά και η δημιουργία μιας στρατιάς εξειδικευμένων και αναλώσιμων αποφοίτων που δε θα έχουν τη δυνατότητα να διαπραγματευτούν τους όρους εργασίας με τους εργοδότες τους. Σε αυτή τη κατεύθυνση κινείται το νέο πρόγραμμα σπουδών της σχολής, αλλά και η λειτουργία των ΚΕΣ (που ιδρύθηκαν από τη ΝΔ και νομιμοποιήθηκαν από το ΠΑΣΟΚ), τα οποία διοχετεύουν στην αγορά εργασίας πλήθος ειδικευμένων και ημικαταρτισμένων αποφοίτων.
Μια μικρή γεύση όσων πρόκειται να ακολουθήσουν πήραμε ήδη, αφού ο Οκτώβρης έχει έρθει, αλλά τα πάσο δεν έχουν διανεμηθεί ακόμα. Επιπλέον, οι περικοπές για την ανώτατη εκπαίδευση αγγίζουν το 40% και ως απόρροια έχουν προχωρήσει ήδη σε προειδοποιητικό λουκέτο τα Παιδαγωγικά Τμήματα Αθήνας, Θεσσαλονίκης και Πάτρας, λόγω της μη επαρκούς χρηματοδότησης.
Δεν μπαίνουμε σε κανένα προσχηματικό διάλογο με την κυβέρνηση για να νομιμοποιήσουμε αποφάσεις που έχουν ήδη παρθεί πίσω από κλειστές πόρτες! Όλοι στη Γενική Συνέλευση στις 19 Οκτωβρίου για να πάρουμε αγωνιστική απόφαση για ανατροπή της πολιτικής του μνημονίου σε εκπαίδευση και εργασία!


Προτείνουμε:

  • Διαγραφή του ληστρικού χρέους. Το χρέος που δημιούργησε η άρχουσα τάξη και όχι οι εργαζόμενοι και οι φοιτητές έχει ήδη αποπληρωθεί και τώρα απλά καλούμαστε να πληρώσουμε τους τόκους.
  • Έξοδος από την ΕΕ, που δεν αποτελεί ένωση των λαών αλλά των τραπεζιτών και των πολυεθνικών.
  • Εθνικοποίηση των τραπεζών με εργατικό έλεγχο, χωρισμό εκκλησίας και κράτους και δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας, ως πηγή εσόδων.
  • Ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν για όλους
  • Ελεύθερη πρόσβαση στην εκπαίδευση και την έρευνα χωρίς οικονομικούς και ταξικούς φραγμούς
  • Αύξηση της χρηματοδότησης στο ύψος των κοινωνικών αναγκών

ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ-ΕΑΑΚ
Όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις

Για τους τραμπουκισμούς στις εστίες

ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΝΟΜΙΚΗΣ

Την Πέμπτη 7/10 γίναμε μάρτυρες πρωτοφανούς επίθεσης απ’ τον εκπρόσωπο της ΠΑΣΠ Εστιών προς συνδικαλιστή. Με τη δικαιολογία πως στο Δ.Σ., στο οποίο παρευρέθηκαν μόνο η ΠΑΣΠ και τα ΠΙΡΑΝΧΑΣ, αποφασίστηκε να μην κολλώνται αφίσες πουθενά στο χώρο της Λέσχης εκτός απ’ τον πίνακα ανακοινώσεων, ο εκπρόσωπος της ΠΑΣΠ με βίαιο τρόπο ξεκόλλησε τις αφίσες με την απόφαση του Συλλόγου Νομικής και τις πέταξε επανειλημμένα σε συνδικαλιστή απειλώντας τον. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο συγκεκριμένος εμποδίζει συνδικαλιστές φωνάζοντας και βρίζοντας να κολλήσουν αφίσες, να κρεμάσουν ή απλά να κρατήσουν πανό και να μοιράσουν πολιτικά φυλλάδια. Απ’ όταν πάρθηκε η απόφαση στο παράνομο, αφού απουσίαζε η CONTRA, Δ.Σ. οποιοσδήποτε προσπαθήσει να κάνει την παρέμβασή του στη Λέσχη δέχεται επίθεση και εκφοβίζεται.
Είναι προφανές λοιπόν πως η κατάσταση έχει φτάσει σε κρίσιμο σημείο, αφού απειλείται το άσυλο με την παρεμπόδιση της ελεύθερης διακίνησης πολιτικών ιδεών, με όποιο τρόπο κι αν γίνονται. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να τριγυρνάει σε χώρο του Πανεπιστημίου εποπτεύοντας, απειλώντας και κάνοντας βίαιες επιθέσεις σαν να είναι το μαγαζάκι του. Κάτι τέτοιο είναι αντιδημοκρατικό, φασιστικό και επικίνδυνο για το πανεπιστημιακό άσυλο.
Θεωρούμε πως είναι υποχρέωση όλων των ριζοσπαστικών δυνάμεων να αναλάβουν δράση και να συσπειρωθούν ενάντια στη φασιστική αυτή συμπεριφορά. Οποιοσδήποτε επιτρέψει τέτοια γεγονότα να συνεχίζονται και να γίνονται πια μόνιμη πρακτική έχει μερίδιο ευθύνης και θεωρείται συνένοχος. Γι’ αυτό ακριβώς καλούμε την παρέα των ΠΙΡΑΝΧΑΣ να καταγγείλει ανοιχτά το γεγονός, ώστε να διαχωρίσει τη θέση της και να μη θεωρηθεί συνυπεύθυνη απ’ τη φοιτητική κοινότητα για τη μετατροπή της Λέσχης σε φασιστοκρατούμενο χώρο, όπου η πολιτική παρέμβαση εμποδίζεται και ο φοιτητής εκφοβίζεται.
Τέλος, θεωρούμε αναγκαίο όλοι οι φοιτητές να απομονώσουν πολιτικά παράταξη που θέτει ως εκπρόσωπό της άνθρωπο που χρησιμοποιεί τακτικές βίας και τρομοκρατίας, όπως επίσης αναγκαίο είναι, αν βρεθούν μπροστά σε τέτοια περιστατικά, να πάρουν θέση υπερασπιζόμενοι, όχι τον κάθε συνδικαλιστή που δέχεται επίθεση, αλλά το ίδιο το άσυλο που μετά από τόσους αγώνες αποτελεί κεκτημένο του φοιτητικού κινήματος.

• Να καταδικαστεί η τραμπουκική επίθεση στο Σ.Φ. Νομικής.
• Να παρθεί πίσω η απόφαση που απαγορεύει την πολιτική δράση στο χώρο της Λέσχης.
• Να υπερασπιστούμε το άσυλο και τη ελεύθερη διακίνηση ιδεών.

Η ΛΕΣΧΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Ενάντια στην αυταρχικοποίηση της λέσχης

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΝΟΜΙΚΗΣ ΔΠΘ «ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ»

Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες μιας ολοένα και αυξανόμενης τάσης αυταρχικοποίησης της ζωής στο σύλλογο των οικότροφων (ΣΟΦΕΚ), με επίκεντρο τη λέσχη της πανεπιστημιούπολης.
Οι παρατάξεις των ΠΙΡΑΝΧΑΣ και ΠΑΣΠ, οι οποίες συμπορεύονται πολιτικά από την αρχή της χρονιάς, προβάλλουν ως πολιτική τους ότι οι οικότροφοι φοιτητές πρέπει ατομικά και χωρίς καμιά σύνδεση με την υπόλοιπη κοινωνία (εντός και εκτός πανεπιστημίου) να λύνουν τα προβλήματα των εστιών και της λέσχης. Θέλουν δηλαδή να κλείσουν τους φοιτητές του ΣΟΦΕΚ σε μια τεχνητή γυάλα και την πλήρη απολιτικοποίησή τους.
Υποστηρίζουν ότι είναι κατά της κομματικοποίησης και του πολιτικού στιγματισμού αλλά δεν παύουν να υπερασπίζονται και να προωθούν μια βαθειά αντιδραστική μετάλλαξη του συλλόγου ΣΟΦΕΚ. Κορυφή του παγόβουνου αυτής της λογικής αποτελεί το ΔΣ του ΣΟΦΕΚ της 29/07. Σε αυτό ΠΙΡΑΝΧΑΣ και ΠΑΣΠ, δρώντας παράνομα και χωρίς να καλέσουν τη συλλογικότητα της CONTRA, αποφάσισαν να κατεβεί το πανό «ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ» από τη λέσχη και παράλληλα απαγόρευσαν αυθαίρετα να τρώνε στη λέσχη μη φοιτητές.
Πράγματι, στη δημόσια λέσχη μας συχνάζουν κατά καιρούς άτομα που δεν είναι φοιτητές. Οι άνθρωποι αυτοί, πέραν του γεγονότος ότι είναι λίγοι αριθμητικά, είναι συνήθως σε ιδιαίτερα δυσχερή οικονομική κατάσταση, η οποία και τους αναγκάζει να καταφεύγουν στη λέσχη για την κάλυψη των βασικών βιοποριστικών αναγκών τους. Το δημόσιο πανεπιστήμιο ήταν πάντοτε ένας χώρος έκφρασης της κοινωνικής αλληλεγγύης και θεωρούμε αυτονόητο ότι μπροστά στις συνέπειες των πολιτικών που οξύνουν τις ταξικές αντιθέσεις το φοιτητικό κίνημα θα συμπαρασταθεί στους συμπολίτες μας που βρίσκονται σε ανάγκη.
Σε μια περίοδο όπου οι πολιτικές ΠΑΣΟΚ, ΕΕ, ΔΝΤ οδηγούν το λαό στη φτώχεια δεν πρόκειται να κάνουμε καμιά υποχώρηση όσον αφορά το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και στο επίπεδο της αλληλεγγύης προς τα πληττόμενα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Εμείς πιστεύουμε ότι το πανεπιστημιακό άσυλο είναι ανοιχτό για όλο το λαό και ιδιαίτερα για όσους χρειάζονται την αλληλεγγύη μας λόγω της δυσχερούς κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει από τις πολιτικές των τελευταίων ετών. Κάθε παρεμπόδιση οποιουδήποτε να εισέλθει σε χώρο του Πανεπιστημίου θα μας βρει απέναντι υπερασπιζόμενους ότι το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό.
Καλούμε λοιπόν όλους τους φοιτητές να εμποδίσουν την εφαρμογή οποιουδήποτε αντιδραστικού μέτρου, όπως αυτά που προαναφέραμε, και να απομονώσει πολιτικά όλες τις δυνάμεις που προωθούν την αντιδραστική μετάλλαξη και επιχειρηματικοποίηση του Πανεπιστημίου.

Έντυπη παρέμβαση για την τριτοβάθμια εκπαίδευση

 
Το πανεπιστήμιο της κρίσης είναι εδώ ...

Η κυβέρνηση υπό την απειλή της χρεοκοπίας σε συνεργασία με το διεθνές κεφάλαιο(ΕΕ-ΔΝΤ), με τη σύμπραξη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ και με την υποστήριξη των ΜΜΕ πετσοκόβει κάθε εργασιακό κεκτημένο των τελευταίων δύο αιώνων. Το πρόσχημα της μείωσης του ελλείμματος φαντάζει πλέον αστείο καθώς το έλλειμμα αντί να μειώνεται αυξάνεται. Μέσα σε αυτό το κλίμα εκβιασμού και τρομοκρατίας που έχει δημιουργεί βρήκε την ευκαιρία να αποτελειώσει το έργο που ξεκίνησε η ΝΔ το 2006, τη διάλυση του δημοσίου πανεπιστημίου.

Με την "εφαρμογή του Καλλικράτη στην εκπαίδευση" μαθαίνουμε πώς θα είναι το πανεπιστήμιο της κρίσης. Θα κλείσουν τμήματα στην περιφέρεια, θα γίνουν υποχρεωτικές συγχωνεύσεις, καθώς και απολύσεις στο προσωπικό, πράγμα που θα οδηγήσει σε ριζική συρρίκνωση της συνολικής πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Επίσης οι φοιτητές θα εισάγονται σε σχολές και όχι σε τμήματα και θα κατανέμονται στα προγράμματα σπουδών με βάση τις επιδόσεις τους στο α΄ έτος. Έτσι οδηγούμαστε σε περαιτέρω ταξικοποίηση της παιδείας, αφού η διοίκηση της σχολής θα αποφασίζει σε ποιο τμήμα θα καταταχθεί η ελίτ και σε ποιο οι «παρίες».

Η υπουργός παιδείας θέλει να καταστήσει την αυτοδιοίκηση και την οικονομική αυτοτέλεια του πανεπιστημίου παρελθόν. Η διοίκηση θα γίνεται μέσω του «συμβουλίου διοίκησης», όπου θα συμμετέχουν και «κοινωνικοί» φορείς εξωτερικοί προς τα πανεπιστήμια. Σκοπός είναι το ξεπούλημα της δημόσιας εκπαίδευσης αφού με το πρόσχημα της «συμμετοχής της κοινωνίας» θα επιδιωχθεί πρωτίστως η παρουσία προσώπων του επιχειρηματικού κόσμου μέσα στη διοίκηση των ΑΕΙ (πχ ο Jo Ritzen, μέλος της ‘επιτροπής σοφών’ της Άννας Διαμαντοπούλου, υπήρξε αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας). Η αξιολόγηση των σχολών, η κατάταξή τους σε περισσότερο και λιγότερο αποδοτικές και η κρατική (υπό)χρηματοδότησή τους ανάλογα με αυτή την κατάταξη θα στρέψει τη διοίκηση στην αναζήτηση ιδιωτικών οικονομικών λύσεων. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα, πέρα από τον περιορισμό των προγραμμάτων και του προσωπικού, τη μείωση των φοιτητικών παροχών και την εισαγωγή διδάκτρων. Επιπλέον ο ιδιώτης θα έχει λόγο για κάθε πλευρά της ακαδημαϊκής ζωής με αποκορύφωμα την ίδρυση καθηγητικών θέσεων με χορηγία ιδιωτών, όπου για πρώτη φορά η ύπαρξη μιας θέσης ΔΕΠ θα εξαρτάται από τις ορέξεις του ιδιώτη χορηγού.

Τέλος το πτυχίο αντικαθίσταται από τη βεβαίωση σπουδών. Σε συνδυασμό με τη λειτουργία ιδιωτικών κολλεγίων και το θεσμό της δια βίου μάθησης αυτό θα οδηγήσει σε ένα διαρκές κυνήγι προσόντων προκειμένου αυτά να μπουν στον εξατομικευμένο «φάκελο» του καθενός. Προϋπόθεση εργασίας δε θα είναι πλέον το πτυχίο αλλά το περιεχόμενο αυτού του φακέλου που θα είμαστε αναγκασμένοι να εμπλουτίζουμε καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής μας λόγω της ανταγωνιστικότητας στον εργασιακό τομέα. Δηλαδή ο καθένας για την πάρτη του και όλοι μαζί χώρια!

Η κυβέρνηση και όποιος υποστηρίζει αυτά τα μέτρα θα μας βρει απέναντί του! Απέναντι στην υποτίμηση του πτυχίου μας, στη διάλυση του δημοσίου δωρεάν πανεπιστημίου, στην εντατικοποίηση των σπουδών, στο χωρισμό των φοιτητών σε κάστες και στην προσπάθεια χειραγώγησης του φοιτητικού κινήματος αντιπαραθέτουμε τις πραγματικές ανάγκες των φοιτητών και απαιτούμε ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση, δημόσια και δωρεάν για όλους, ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση και την έρευνα χωρίς οικονομικούς και ταξικούς φραγμούς και αύξηση της χρηματοδότησης στο ύψος των κοινωνικών αναγκών. Εμπρός στο νικηφόρο δρόμο του 2006-2007 για να μη γίνουμε η πρώτη γενιά που θα ζήσει χειρότερα από τους γονείς της!


ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ-ΕΑΑΚ
Όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις