Σάββατο 15 Μαΐου 2010

[έντυπη παρέμβαση για τις φοιτητικές εκλογές]


Οι φετινές φοιτητικές εκλογές πραγματοποιούνται σε μια πολύ κρίσιμη πολιτική περίοδο. Στο φόντο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και της εισβολής του Δ.Ν.Τ στην καθημερινότητά μας, το σύστημα δείχνει το βάρβαρο χαρακτήρα του, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση, το κεφάλαιο και η ΕΕ εξαπολύει «σταυροφορία» στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Απ’την άλλη οι κοινωνικοί αγώνες του προηγούμενου διαστήματος και κυρίως οι μαχητικές εργατικές κινητοποιήσεις έφεραν στην επιφάνεια την κοινωνική οργή και αγανάκτηση που καιρό τώρα υπόβοσκε ως αποτέλεσμα της εντεινόμενης εκμετάλλευσης και της φτώχειας, της ανεργίας, της ελαστικής απασχόλησης, της διάλυσης στο ασφαλιστικό σύστημα, του κοινωνικού αποκλεισμού και του κατασταλτικού οργίου. Σε αυτήν την κρίσιμη πολιτική περίοδο είναι πολύ σημαντικό να στηριχθεί από το πρωτοπόρο κομμάτι της νεολαίας, τους φοιτητές, ένα πολιτικό ρεύμα ανατροπής και υποστήριξης των πολιτικών και κοινωνικών διεργασιών που συντελούνται γύρω μας, ένα ρεύμα που να επιβάλλει το όραμα πάνω στο σκοταδισμό του σήμερα, τις ανάγκες μας πάνω από τις ανάγκες τους. Κάθε επιλογή αποτελεί στράτευση σε διαφορετικά πολιτικά σχέδια με βαρύνουσα σημασία για το μέλλον μας...

ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗ ΒΑΡΒΑΡΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ ΑΛΛΑΖΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΤΙ

ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ Ή ΑΥΤΕΣ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΠΑΝΗΓΥΡΑΚΙ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ;

Κατ’αρχάς δε θεωρούμε πως οι εκλογές αλλάζουν ριζικά τα πράγματα. Παρ’όλα αυτά, αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη να αποτυπωθεί και σε εκλογικό επίπεδο ένα διαφορετικό ρεύμα στη σχολή και ευρύτερα, ένα ρεύμα ριζοσπαστικοποίησης που δε χωράει στις κομματικές φιέστες των καθεστωτικών παρατάξεων. Για το λόγο αυτό παίρνουμε την απόφαση να δώσουμε και αυτή τη μάχη επιδιώκοντας αυτή να αποκτήσει πολιτικά χαρακτηριστικά και να μην αποτελέσει απλά ένα πανηγύρι των παρατάξεων. Για εμάς η πολιτική δεν είναι προνόμιο των λίγων. Θεωρούμε πως πρωταρχικό όργανο έκφρασης και λήψης των αποφάσεων του συλλόγου είναι η Γενική Συνέλευση, στην οποία οι φοιτητές συζητούν και αποφασίζουν με ισότιμο και αμεσοδημοκρατικό τρόπο. Είμαστε ενάντια σε μία λογική ανάθεσης και εκπροσώπησης ακριβώς γιατί αποτρέπει τους φοιτητές από την ενεργό συμμετοχή τους εφόσον επαφίεται σε κάποιους πεφωτισμένους να αποφασίζουν για αυτούς χωρίς αυτούς. Επιδιώκουμε ωστόσο και τη συμμετοχή μας στα ΔΣ για να αποτρέπουμε τη λήψη αποφάσεων εις βάρος των φοιτητών και να μετατοπίζουμε το κέντρο βάρους αυτής από το ΔΣ στη Γενική Συνέλευση. Θέλουμε η έδρα μας στο ΔΣ να αποτελεί βήμα για κάθε φοιτητή της σχολής που θέλει να εκφράσει μία διαφορετική άποψη. Με αντίστοιχη λογική συμμετέχουμε και στα όργανα συνδιοίκησης(Συνέλευση Τμήματος, Σύγκλητος) κόντρα στο καθηγητικό κατεστημένο και τους φοιτητοπατέρες των καθεστωτικών παρατάξεων.

ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ;

Η ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ αποτελεί ένα ανεξάρτητο αριστερό σχήμα που παρεμβαίνει στη Νομική. Ανεξάρτητο από τους κομματικούς μηχανισμούς, το καθηγητικό κατεστημένο και την οικονομική χρηματοδότηση, καθώς προϋπόθεση της πολιτικής ανεξαρτησίας είναι και η οικονομική ανεξαρτησία. Αριστερό γιατί βλέπει την πολιτική ως τη συλλογική έκφραση των αναγκών και δικαιωμάτων μας ως φοιτητές και αυριανοί εργαζόμενοι. Γιατί στην κατεύθυνση αυτή πρεσβεύει ένα μαχητικό συνδικαλισμό υπεράσπισης και διεύρυνσης τους. Σχήμα γιατί δεν είναι κάτι στατικό αλλά η πολιτική του αντίληψη και η πολιτική του δράση διαμορφώνεται από το σύνολο αυτών που συμμετέχουν με αμεσοδημοκρατικό και αντιιεραρχικό τρόπο. Ταυτόχρονα, αντιλαμβανόμενοι πως πολλοί μαζί μπορούμε να πετύχουμε περισσότερα, η ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ συνυπάρχει και συντονίζεται με τα ανεξάρτητα αριστερά σχήματα άλλων σχολών που όλα μαζί συγκροτούν την Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση.

ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ...

Οι καθεστωτικές παρατάξεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ επιδίδονται αυτό τον καιρό σε ένα ξέφρενο προεκλογικό πανηγύρι καφέδων, σημειώσεων και πάρτυ. Η προσπάθεια από μεριάς τους για ανάπτυξη πελατειακών σχέσεων με τον κόσμο της σχολής κορυφώνεται καθώς βαδίζουμε προς τις φοιτητικές εκλογές.
Ψήφος στη ΔΑΠ σημαίνει στήριξη του πολιτικού συστήματος που γέννησε την κρίση και συνεχίζει την επίθεση. Η ΔΑΠ είναι ο επίσημος εκφραστής της ΝΔ στα πανεπιστήμια που έμπρακτα στηρίζει την αντιλαϊκή καταιγίδα των ΔΝΤ-ΕΕ-κεφαλαίου. Είναι η γνωστή ΔΑΠ που τόσα χρόνια με την «πρωτιά» της στήριξε όλες τις αλλαγές που μετατρέπουν το Πανεπιστήμιο σε κολλέγιο της αγοράς, που απαξιώνουν τα πτυχία και τα επαγγελματικά δικαιώματα, καταργούν το άσυλο και στοχεύουν στη διάλυση του φοιτητικού κινήματος. Είναι η ΔΑΠ που ζητά αύξηση της Αστυνόμευσης με σκοπό να σπείρει το φόβο και την τρομοκρατία στο εργατικό κίνημα και στη νεολαία. Είναι η γνωστή ΔΑΠ που στηρίζει τα εκλογικά της ποσοστά στις πελατειακές σχέσεις( σφηνάκια, καφέδες κτλ.) και στις υπόγειες συνδιαλλαγές με καθηγητές, πρυτάνεις, επιχειρηματίες. Είναι η γνωστή «πρώτη» δύναμη στο Σύλλογο που θεωρεί αναφαίρετο δικαιωμά της να σαμποτάρει την πιο σημαντική διαδικασία του Συλλόγου, τη Γενική Συνέλευση, με το να μην εμφανίζεται ή να κρύβει πρακτικά και σφραγίδες.

Με διαφορετικό πρόσωπο αλλά παρόμοια πολιτική εκφράζεται η ΠΑΣΠ ως έκφραση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στα Πανεπιστήμια. Είναι η γνωστή ΠΑΣΠ που υπηρετεί την πολιτική της κυβέρνησης, πολιτική λιτότητας και καταστολής, μιας πολιτικής που μας οδήγησε στα νύχια του ΔΝΤ και την τρομοκρατία των spreads. Είναι η γνωστή ΠΑΣΠ που χρησιμοποιώντας ωραία λόγια και ακόμα ωραιότερα ψέματα παίζει το ρόλο του πυροσβέστη στα Πανεπιστήμια και προσπαθεί να αποκλείσει το φοιτητικό κίνημα από το να συνδεθεί με το εργατικό κίνημα. Τα εσωκομματικά «αντάρτικα» που ευαγγελίζεται η ΠΑΣΠ το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να «βγάζουν λάδι» αυτούς που πλήττουν τα δικαιώματα μας δίνοντας την ψευδαίσθηση ενός διαφορετικού δρόμου. Ενός δρόμου που μας οδήγησε στην αναγνώριση των ΚΕΣ που η ΠΑΣΠ αντιτίθεται, στη λίστα συγγραμμάτων που η ΠΑΣΠ αντιτίθεται, στην κατάρτιση νέου προγράμματος σπουδών βάσει του νόμου-πλαίσιο που και σε αυτόν φυσικά η ΠΑΣΠ αντιτίθεται. Ενός δρόμου που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην εφαρμογή του νόμου για την αξιολόγηση, στην ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων που οδηγεί στη διάσπαση των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων που προστάζει η συνθήκη της Μπολόνια που και σε αυτή η ΠΑΣΠ αντιτίθεται(!). Είναι η γνωστή ΠΑΣΠ, το δίδυμο αδερφάκι της ΔΑΠ στη διαπλοκή, στη συνδιαλλαγή και στις πελατειακές σχέσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτή πρώτη στήριξε το Ρέμελη για πρόεδρο της σχολής που πέρασε «νύχτα» το νέο πρόγραμμα σπουδών που προωθεί την ειδίκευση του πτυχίου και την εντατικοποίηση των ρυθμών σπουδών ούτε και τους συνδικαλιστές της που ρυθμίζουν το πρόγραμμα της εξεταστικής αυτοβούλως. Η

ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ...

Ψήφος στο Μ.Α.Σ αποτελεί ψήφο στον αριστερά της διαμαρτυρίας, η οποία αρνείται να πιστέψει ότι οι αγώνες μπορούν να νικούν στο σήμερα και που αδυνατεί να αποκτήσει ανατρεπτική πολιτική λογική. Σημαίνει στήριξη της αριστεράς που αδυνατεί να δώσει διέξοδο μέσα από τους μαζικούς κοινωνικούς αγώνες, αλλά προάγει την εκλογική ενδυνάμωση και τη λογική της αλλαγής των κοινοβουλευτικών συσχετισμών. Μιας αριστεράς που κρατά επιφυλακτική και πολλές φορές καταδικαστική στάση σε κάθε αγωνιστικό ξέσπασμα που δεν ελέγχει. Στις πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις τήρησε διασπαστική στάση και κατηγορούσε τις χιλιάδες κόσμου που δε συμπορεύτηκε με το ΠΑΜΕ σαν ξεπουλημένους και ενίοτε σαν προβοκάτορες. Καλλιεργεί τη λογική του «όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου» συντείνοντας στην εκτόνωση των αγώνων. Θέλει ένα κίνημα ηττοπαθές που δε θα μπορέσει ποτέ να νικήσει εάν δεν ενισχυθεί το ΚΚΕ εκλογικά.

Από την άλλη ψήφος στην ΑΡ.ΕΝ σημαίνει ψήφος στην αριστερά της διαχείρισης, στην αριστερά που δεν μάχεται για την ανατροπή του συστήματος ,αλλά αποσκοπεί στην ενσωμάτωση του κινήματος για την επίτευξη μίας εναλλακτικής αδιέξοδης κυβερνητικής λύσης στα πλαίσια του καπιταλισμού. Οι δυνάμεις της ΑΡ.ΕΝ και του ΣΥΡΙΖΑ δεν προτάσσουν ανατρεπτική πολιτική για τα κινήματα αλλά έχουν ως μόνο στόχο την εκλογική εξαργύρωσή τους. Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη η πρόταση για δημοψήφισμα για τα μέτρα του ΔΝΤ σε μια περίοδο που το κίνημα θα έπρεπε να υιοθετήσει ανατρεπτικές πρακτικές και ανατρεπτικά αιτήματα όπως η διαγραφή του χρέους και η φορολόγηση του κεφαλαίου. Δείχνουν απροθυμία να συγκρουστούν με όλους τους πυλώνες της αστικής πολιτικής και με τις επιλογές του κεφαλαίου, δίνοντας άλλοθι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, στη Μπολόνια και στην αντεργατική πολιτική της ΕΕ.

Κόντρα σε λογικές του τίποτα δεν αλλάζει εμείς επιλέγουμε να είμαστε ουτοπιστές πιστοί πως “ουτοπία δεν είναι να πιστεύεις πως αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει αλλά πως μπορεί να μείνει ο ίδιος”...

Παλεύουμε για μία άλλη ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ...

Βάζουμε στο στόχαστρο το σύνολο της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης που προωθείται από την κυβέρνηση, εναρμονιζόμενη στις κατευθύνσεις της ΕΕ. Επιμένουμε ότι οι νόμοι δεν ανατρέπονται με θεσμικές οδούς, διάλογο και διαπραγματεύσεις. Το φοιτητικό κίνημα χάραξε το δρόμο των συγκρουσιακών πρακτικών, της άμεσης δημοκρατίας, του διαλόγου στο εσωτερικό του μέσα στις Γενικές Συνελεύσεις και όχι με το Υπουργείο. Μέσα από το τετράπτυχο ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ-ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ-ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ-ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ έδειξε ότι μπορεί να πετυχαίνει νίκες όπως είναι η μη αναθεώρηση του άρθρου 16 και του Συντάγματος συνολικά, η μη ουσιαστική εφαρμογή του ν-πλαίσιο και της αξιολόγησης. Παράλληλα με τη συνδικαλιστική μας παρέμβαση δεν αφήνουμε πτυχές των νόμων να εφαρμοστούν μέσα στα Τμήματα και τις Σχολές. Με όπλο τις αποφάσεις των συλλόγων μας μπλοκάρουμε και διαλύουμε διαδικασίες Τμημάτων και Συγκλήτων όταν πάνε να πάρουν αποφάσεις που καταπατούν κεκτημένα του φοιτητικού κινήματος.

Παλεύουμε:
για δημόσια και δωρεάν παιδεία, · για ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης με κατάργηση κάθε οικονομικού και ταξικού φραγμού, · για ενιαία πτυχία με κατοχυρωμένα όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, ως μόνη προϋπόθεση για μόνιμη και σταθερή δουλειά. · για χαλαρότερους ρυθμούς σπουδών, για ένα πανεπιστήμιο που θα αποτελεί χώρο πολιτικοποίησης και κοινωνικοποίησης των φοιτητών · για να μην εφαρμοστεί το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων Διεκδικούμε μία άλλη ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ... Ως ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ δίνουμε μάχες και για την εργασιακή μας προοπτική γιατί δεν βλέπουμε τους εαυτούς μας μόνο ως φοιτητές αλλά και ως αυριανούς εργαζόμενους. Μία εργασιακή προοπτική που θέλει την πλειοψηφία των νέων δικηγόρων να εργάζεται υπό όρους μισθωτής δικηγορίας χωρίς όμως αυτό να κατοχυρώνεται νομοθετικά(οι ουσιαστικά μισθωτοί δικηγόροι βαφτίζονται “συνεργάτες”, ταμπέλα που τους αφαιρεί δικαιώματα). Αλλά και η πρακτική άσκηση που αντιμετωπίζουμε όλοι μετά το πτυχίο, διεξάγεται με άθλιους όρους, αποτελεί εργασία χωρίς ωράριο, αμοιβή, ασφάλιση και ουσιαστική απασχόληση με το αντικείμενο, ενώ οι ασκούμενοι γίνονται “τα παιδιά για όλες τις δουλειές”, ένα φτηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό. Θέλουμε ένα Πανεπιστήμιο που να μας φέρνει σε επαφή με όλες τις εκφάνσεις της νομικής πραγματικότητας χωρίς να χρειάζεται να τρέχουμε να μαζεύουμε βεβαιώσεις συμμετοχής σε αμφιβόλου ποιότητας παραταξιακές ημερίδες. Θέλουμε να έχουμε όλα τα εφόδια για να μην γινόμαστε έρμαια των ορέξεων και των συμφερόντων του κάθε δικηγόρου. .

Στη μάχη για μία άλλη ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ...

Κόντρα στην απάθεια, την αποπολιτικοποίηση και τον ψευτοσυνδικαλισμό των πάρτυ προτάσσουμε την καθημερινή παρέμβαση και τη ζωντανή παρουσία στη σχολή. Αγωνιζόμαστε για ένα πανεπιστήμιο χώρο πολιτικοποίησης και κοινωνικοποίησης ενάντια στους εντατικοποιημένους ρυθμούς σπουδών. Ενάντια στην αυθαιρεσία και αυθεντία των καθηγητών που θέλει να καταστήσει τις σπουδές μας άλλη μια βαρετή διαδικασία εξετάσεων και πειθάρχησης.

ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΕΝΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ:

Αντικυβερνητικό, Αντι-ΕΕ, Ανατρεπτικό. Που θα συγκρούεται με κάθε επίδοξο διαχειριστή της ίδιας πολιτικής. Που θα δημιουργεί ένα πλειοψηφικό ρεύμα αμφισβήτησης, που θα απαιτεί να πληρώσει την κρίση το κεφάλαιο, που θα παλεύει για τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματά μας. Πολύμορφο, πρωτότυπο και καινοτόμο, που θα αγκαλιάζει όλο το νεολαιίστικο ριζοσπαστισμό και τις αγωνιστικές διαθέσεις. Με εξωστρεφή δράση, που θα αγκαλιάζεται από την κοινωνία. Με πανεκπαιδευτική-πανεολαίιστικη-πανεργατική απεύθυνση. Που θα αποτελεί τον κρίκο ενοποίησης των επιμέρους αγώνων της νεολαίας, για την εμφάνιση ενός ριζοσπαστικού κινήματος νεολαίας κόντρα στην πολυδιασπασή της. Που θα συνδέεται και θα αντιλαμβάνεται τον αγώνα των εργαζομένων σα δικό του αγώνα, από τη σκοπιά της εργασιακής τους προοπτικής, για την ανατροπή και αντιεκπαιδευτικής και αντεργατικής πολιτικής. Είναι τέτοια η επίθεση σήμερα που χτυπά τη νέα γενιά και άρα και τη σπουδάζουσα νεολαία, τόσο στο παρόν όσο και στο μέλλον της. Σε αυτόν τον αγώνα, το φοιτητικό κίνημα θέλουμε να συμμετέχει όχι από τη σκοπιά της αλληλεγγύης στο εργατικό κίνημα αλλά με ενεργητικό-πρωταγωνιστικό τρόπο. Αμεσοδημοκρατικό και ανεξάρτητο, που θα δημιουργεί τις δκές του μορφές οργάνωσης, αυτοτελείς και ανεξάρτητες από την κατεστημένη πολιτική των εκπροσώπων και των επιτελείων, που θα στηρίζεται στις Γενικές Συνελεύσεις και στις Συντονιστικές τους Επιτροπές, όπου οι ίδιοι οι φοιτητές θα παράγουν πολιτική με βάση τις ανάγκες τους. Πανελλαδικό, Μετωπικό και Σύμμαχο, που θα ενοποιεί το σύνολο της σπουδάζουσας νεολαίας πάνω στη βάση των κοινών αναγκών και δικαιωμάτων της, ενώ θα δρα ενάντια σε κάθε προσπάθεια των καθεστωτικών παρατάξεων να διαπραγματευτούν στο όνομα του, τους όρους υποταγής των φοιτητών. Που θα δίνει μάχη διαρκείας, όπου η πανελλαδική δράση κατοχυρώνεται μέσα από τις ανοιχτές διαδικασίες του πανελλαδικού Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων. Που θα συμβάλλει στο συνεχή συντονισμό των Γ.Σ και στην ποιοτική αναβάθμιση του Σ.Γ.Σ. Ενάντια σε οποιαδήποτε προσπάθεια συγκρότησης της Ε.Φ.Ε.Ε και των τοπικών οργάνων της που θα κινείται στην προοπτική γραφειοκρατικοποίησης του φοιτητικού κινήματος και των διαδικασιών του και θα παίζει το ρόλο του επίσημου συνομιλητή με την κυβέρνηση. Το φοιτητικό κίνημα την προηγούμενη περίοδο επέλεξε και κατοχύρωσε την κεντρική έκφραση της πολιτικής του τοποθέτησης μέσα από αμεσοδημοκρατικές και μαζικές διαδικασίες οργάνωσης και συντονισμού. Αυτή η πολιτική τοποθέτηση και πρακτική, με τη συμβολή των σχημάτων της Ε.Α.Α.Κ συνετέλεσε στο μπλοκάρισμα της ανασυγκρότησης της Ε.Φ.Ε.Ε, η οποία επειδή ήταν επιλογή του αστικού συνασπισμού εξουσίας, κινούταν σε κατεύθυνση ανταγωνιστική από αυτή του κινήματος, δηλαδή στην κατεύθυνη γραφειοκρατικοποίησης και ενσωμάτωσης του. Για ένα τέτοιο φοιτητικό κίνημα παλεύει εδώ και χρόνια το επιτυχημένο εγχείρημα των σχημάτων της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης. Ως βασικός μοχλός και πυροκροτητής του, με ξεκάθαρο πρωτοπόρο-ηγεμονικό ρόλο στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων. Με ανεξαρτησία, ανατρεπτικό και ριζοσπαστικό λόγο, κόντρα στις συντεχνιακές λογικές, κόντρα στις παρατάξεις-ιμάντες μεταβίβασης της κομματικής γραμμής.


Ενωτικό κάλεσμα συμμετοχής στο ανοικτό ψηφοδέλτιο αγώνα της ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ-Ε.Α.Α.Κ

Η συμμετοχή στο ψηφοδέλτιο της ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ δεν είναι παρά η δημόσια στήριξη στην παρέμβαση του σχήματος και τα αποτελέσματα που αυτή παράγει. Δεν αντανακλά καθολική πολιτική συμφωνία με το σχήμα, συμμετοχή σε αυτό ή εν γένει οποιαδήποτε άλλη “υποχρέωση”. Καλούμε όποιον/α στηρίξει την ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ να μη βάλει σταυρό σε κανέναν, γιατί στηρίζει την πολιτική αντίληψη και όχι τα πρόσωπα. Σε τελική ανάλυση στήριξη με οποιονδήποτε τρόπο στην ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ συμβάλλει συνολικά στο πανελλαδικό εγχείρημα των ΕΑΑΚ.
Κόντρα στη λογική της αντιπροσώπευσης
Κόντρα στη λογική της πολιτικής απάθειας
Στηρίζουμε τον ανεξάρτητο αριστερό χώρο της σχολής,
Θέτουμε στο προσκήνιο τις ανάγκες και τα δικαιώματα μας, για την ανατροπή των μεταρρυθμίσεων, για τους νικηφόρους αγώνες του τώρα και του αύριο.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου